Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐνοχλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐνοχλέω

Structure: ἐν (Prefix) + ὀχλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to trouble, disquiet, annoy, to be troubled or annoyed
  2. to give trouble or annoyance to
  3. to be a nuisance

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνοχλῶ ἐνοχλεῖς ἐνοχλεῖ
Dual ἐνοχλεῖτον ἐνοχλεῖτον
Plural ἐνοχλοῦμεν ἐνοχλεῖτε ἐνοχλοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἐνοχλῶ ἐνοχλῇς ἐνοχλῇ
Dual ἐνοχλῆτον ἐνοχλῆτον
Plural ἐνοχλῶμεν ἐνοχλῆτε ἐνοχλῶσιν*
OptativeSingular ἐνοχλοῖμι ἐνοχλοῖς ἐνοχλοῖ
Dual ἐνοχλοῖτον ἐνοχλοίτην
Plural ἐνοχλοῖμεν ἐνοχλοῖτε ἐνοχλοῖεν
ImperativeSingular ἐνόχλει ἐνοχλείτω
Dual ἐνοχλεῖτον ἐνοχλείτων
Plural ἐνοχλεῖτε ἐνοχλούντων, ἐνοχλείτωσαν
Infinitive ἐνοχλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνοχλων ἐνοχλουντος ἐνοχλουσα ἐνοχλουσης ἐνοχλουν ἐνοχλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐνοχλοῦμαι ἐνοχλεῖ, ἐνοχλῇ ἐνοχλεῖται
Dual ἐνοχλεῖσθον ἐνοχλεῖσθον
Plural ἐνοχλούμεθα ἐνοχλεῖσθε ἐνοχλοῦνται
SubjunctiveSingular ἐνοχλῶμαι ἐνοχλῇ ἐνοχλῆται
Dual ἐνοχλῆσθον ἐνοχλῆσθον
Plural ἐνοχλώμεθα ἐνοχλῆσθε ἐνοχλῶνται
OptativeSingular ἐνοχλοίμην ἐνοχλοῖο ἐνοχλοῖτο
Dual ἐνοχλοῖσθον ἐνοχλοίσθην
Plural ἐνοχλοίμεθα ἐνοχλοῖσθε ἐνοχλοῖντο
ImperativeSingular ἐνοχλοῦ ἐνοχλείσθω
Dual ἐνοχλεῖσθον ἐνοχλείσθων
Plural ἐνοχλεῖσθε ἐνοχλείσθων, ἐνοχλείσθωσαν
Infinitive ἐνοχλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐνοχλουμενος ἐνοχλουμενου ἐνοχλουμενη ἐνοχλουμενης ἐνοχλουμενον ἐνοχλουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τὸ ἀνακλώμενον μᾶλλον ἐνοχλεῖν τὰσ ἀσθενεῖσ ὁράσεισ καὶ τῶν ψόγων οἱ πρὸσ αὐτοὺσ ἀναφερόμενοι τοὺσ ψέγοντασ ὑπὸ τῆσ ἀληθείασ. (Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, chapter, section 4 8:3)
  • Κίμων δέ, τῶν συμμάχων ἤδη προσκεχωρηκότων αὐτῷ, στρατηγὸσ εἰσ Θρᾴκην ἔπλευσε, πυνθανόμενοσ Περσῶν ἄνδρασ ἐνδόξουσ καὶ συγγενεῖσ βασιλέωσ Ηἰ̈όνα πόλιν παρὰ τῷ Στρυμόνι κειμένην ποταμῷ κατέχοντασ ἐνοχλεῖν τοῖσ περὶ τὸν τόπον ἐκεῖνον Ἕλλησι. (Plutarch, , chapter 7 1:1)
  • καὶ μὴν ὥσπερ οἱ τοὺσ ὀφθαλμιῶντασ ἐνοχλεῖν φυλαττόμενοι τοῖσ ἄγαν λαμπροῖσ σκιάν τινα παραμιγνύουσιν, οὕτωσ ἔνιοι τοὺσ αὑτῶν ἐπαίνουσ μὴ παντελῶσ λαμπροὺσ μηδ’ ἀκράτουσ προσφέροντεσ, ἀλλά τινασ ἐλλείψεισ ἢ ἀποτεύξεισ ἢ ἁμαρτίασ ἐλαφρὰσ ἐμβάλλοντεσ, ἀφαιροῦσι τὸ ἐπαχθὲσ αὐτῶν καὶ νεμεσητόν· (Plutarch, De Se Ipsum Citra Invidiam Laudando, section 131)
  • εἶτα συμβαίνει τοῖσ μὲν αἰδήμοσι καὶ σιωπηλοῖσ ἐκείνοισ, ὅταν ἀπέλθωσι, λυπεῖν αὑτοὺσ καὶ ἀπορεῖσθαι, καὶ τέλοσ αὖθισ ὑπ’ ἀνάγκησ ἐλαυνομένουσ σὺν αἰσχύνῃ μείζονι τοῖσ εἰποῦσιν ἐνοχλεῖν ἀναπυνθανομένουσ καὶ μεταθέοντασ, τοῖσ δὲ φιλοτίμοισ καὶ θρασέσιν ἀεὶ περιστέλλειν καὶ ἀποκρύπτειν συνοικοῦσαν τὴν ἀμαθίαν. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 17 7:1)
  • καὶ πρῶτον μὲν Ἀντωνίου καὶ Δολοβέλλα λεγομένων νεωτερίζειν οὐκ ἔφη τοὺσ παχεῖσ καὶ κομήτασ ἐνοχλεῖν, ἀλλὰ τοὺσ ὠχροὺσ καὶ ἰσχνοὺσ ἐκείνουσ· (Plutarch, Brutus, chapter 8 1:2)

Synonyms

  1. to trouble

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION