Ancient Greek-English Dictionary Language

ἔδω

Non-contract Verb; 이형 Transliteration:

Principal Part: ἔδω

Structure: έ̓δ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: old epic pres. for attic e)sqi/w

Sense

  1. Alternative form of ἐσθίω ‎(esthíō)

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓δω έ̓δεις έ̓δει
Dual έ̓δετον έ̓δετον
Plural έ̓δομεν έ̓δετε έ̓δουσιν*
SubjunctiveSingular έ̓δω έ̓δῃς έ̓δῃ
Dual έ̓δητον έ̓δητον
Plural έ̓δωμεν έ̓δητε έ̓δωσιν*
OptativeSingular έ̓δοιμι έ̓δοις έ̓δοι
Dual έ̓δοιτον ἐδοίτην
Plural έ̓δοιμεν έ̓δοιτε έ̓δοιεν
ImperativeSingular έ̓δε ἐδέτω
Dual έ̓δετον ἐδέτων
Plural έ̓δετε ἐδόντων, ἐδέτωσαν
Infinitive έ̓δειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐδων ἐδοντος ἐδουσα ἐδουσης ἐδον ἐδοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular έ̓δομαι έ̓δει, έ̓δῃ έ̓δεται
Dual έ̓δεσθον έ̓δεσθον
Plural ἐδόμεθα έ̓δεσθε έ̓δονται
SubjunctiveSingular έ̓δωμαι έ̓δῃ έ̓δηται
Dual έ̓δησθον έ̓δησθον
Plural ἐδώμεθα έ̓δησθε έ̓δωνται
OptativeSingular ἐδοίμην έ̓δοιο έ̓δοιτο
Dual έ̓δοισθον ἐδοίσθην
Plural ἐδοίμεθα έ̓δοισθε έ̓δοιντο
ImperativeSingular έ̓δου ἐδέσθω
Dual έ̓δεσθον ἐδέσθων
Plural έ̓δεσθε ἐδέσθων, ἐδέσθωσαν
Infinitive έ̓δεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐδομενος ἐδομενου ἐδομενη ἐδομενης ἐδομενον ἐδομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ῆ̓δον ῆ̓δες ῆ̓δεν*
Dual ή̓δετον ἠδέτην
Plural ή̓δομεν ή̓δετε ῆ̓δον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἠδόμην ή̓δου ή̓δετο
Dual ή̓δεσθον ἠδέσθην
Plural ἠδόμεθα ή̓δεσθε ή̓δοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • κἂν εἰ μύοντι γάρ σοι προσελθὼν εἴποι τι, τὸ Ὑμήττιον ἐκεῖνο ἀνοίξασ στόμα, καὶ τὴν συνήθη φωνὴν ἀφείη μάθοισ ἂν ὡσ οὐχὶ τῶν καθ’ ἡμᾶσ ἐστιν, οἳ ἀρούρησ καρπὸν ἔδομεν, ἀλλὰ τι ξένον φάσμα δρόσῳ ἢ ἀμβροσίᾳ τρεφόμενον. (Lucian, Rhetorum praeceptor, (no name) 11:3)
  • κἂν ἀποθνῄσκων ὁ πατήρ τῳ δῷ καταλείπων παῖδ’ ἐπίκληρον, κλάειν ἡμεῖσ μακρὰ τὴν κεφαλὴν εἰπόντεσ τῇ διαθήκῃ καὶ τῇ κόγχῃ τῇ πάνυ σεμνῶσ τοῖσ σημείοισιν ἐπούσῃ, ἔδομεν ταύτην ὅστισ ἂν ἡμᾶσ ἀντιβολήσασ ἀναπείσῃ. (Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme 1:6)
  • εἰ τοίνυν μήτε Λυσίμαχον μήτ’ ἄλλον μηδένα μηδὲν εὑρῆσθαι παρὰ τῶν προγόνων ἡμῶν συγχωρήσαιμεν, τί μᾶλλον, οἷσ ἔδομεν νῦν ἡμεῖσ, διὰ τοῦτο δικαίωσ ἂν ἀφαιρεθεῖεν; (Demosthenes, Speeches 11-20, 154:2)
  • ὀκτωκαιδεκάτῃ δ’ ἔδομεν πυρί, πολλὰ δέ σ’ ἀμφὶ μῆλα κατεκτάνομεν μάλα πίονα καὶ ἕλικασ βοῦσ. (Homer, Odyssey, Book 24 6:7)
  • οὐκ οὖν ἔτι εἶναι δίκαιον οὔτε τὸν πολέμιον ἔχειν δωρεὰν ἣν ἔδομεν φίλῳ, οὔτε σὲ δοκεῖν Ιὀγόρθαν ἀφαιρεῖσθαι τὰ Ῥωμαίων. (Appian, The Foreign Wars, EK THS NOMADIKHS 4:7)

Related

Derived

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION