뜻

1. 불명예, 오명, 망신, 치욕, 악명

1. ill-fame, an ill name, infamy, disgrace him

예문

• πρῷραι ναῶν, ὠκείαισ Ἴλιον ἱερὰν αἳ κώπαισ δι’ ἅλα πορφυροειδέα καὶ λιμένασ Ἑλλάδοσ εὐόρμουσ αὐλῶν παιᾶνι στυγνῷ συρίγγων τ’ εὐφθόγγων φωνᾷ βαίνουσαι πλεκτὰν Αἰγύπτου παιδείαν ἐξηρτήσασθ’, αἰαῖ, Τροίασ ἐν κόλποισ τὰν Μενελάου μετανισόμεναι στυγνὰν ἄλοχον, Κάστορι λώβαν τῷ τ’ Εὐρώτᾳ δυσκλείαν, ἃ σφάζει μὲν τὸν πεντήκοντ’ ἀροτῆρα τέκνων Πρίαμον, ἐμέ τε μελέαν Ἑκάβαν ἐσ τάνδ’ ἐξώκειλ’ ἄταν. (Euripides, The Trojan Women, choral, lyric1)

  (에우리피데스, The Trojan Women, choral, lyric1)

• ἢ σάρκα τὴν ἔμηνεν ἐμπρήσασ πυρί, δύσκλειαν ἣ μένει μ’ ἀπώσομαι βίου; (Euripides, Heracles, episode, lyric 2:27)

  (에우리피데스, Heracles, episode, lyric 2:27)

• δύσκλειαν δ’ ἀπὸ συγγόνου βάλετε βαρβάρων λεχέων, ἃν Ἰδαίων ἐρίδων ποιναθεῖσ’ ἐκτήσατο, γᾶν οὐκ ἐλθοῦσά <ποτ’> Ἰλίου Φοιβείουσ ἐπὶ πύργουσ. (Euripides, Helen, choral, antistrophe 23)

  (에우리피데스, Helen, choral, antistrophe 23)

• μὴ πατρῴ‐ αν τιμῶν χάριν ἐξανά‐ ψῃ δύσκλειαν ἐσ αἰεί. (Euripides, choral, antistrophe 15)

  (에우리피데스, choral, antistrophe 15)

• ἀλλὰ πᾶσάν γε τὴν τοιαύτην ἐξήλειψε καὶ ἠφάνισε τῷ θανάτῳ δύσκλειαν. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 73 3:1)

  (플루타르코스, Cato the Younger, chapter 73 3:1)

유사 형태

• δύσκλειαν (6)
• δυσκλεὴς (3)
• δυσκλέα (2)
• δυσκλείᾳ (2)
• δυσκλεῶς (2)
• δυσκλεής (2)
• δυσκλεές (2)
• δυσκλεῆ (1)
• δυσκλεεῖς (1)
• δυσκλείαν (1)
• δυσκλεὲς (1)
• δυσκλεᾶς (1)
• δύσκλεια (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.