뜻

1. 부끄러운, 불명예스러운, 망신스러운

1. infamous, shameful

예문

• εἰ δ’ ἐσ τόδ’ ἔλθοι, στέφανοσ οὐκ αἰσχρὸσ πόλει καλῶσ ὀλέσθαι, μὴ καλῶσ δὲ δυσκλεέσ. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 2:10)

  (에우리피데스, The Trojan Women, episode, iambic 2:10)

• τὸν πάλαι δ’ ἐγὼ πόσιν τιμῶσα Πρωτέωσ μνῆμα προσπίτνω τόδε ἱκέτισ, ἵν’ ἀνδρὶ τἀμὰ διασῴσῃ λέχη, ὡσ, εἰ καθ’ Ἑλλάδ’ ὄνομα δυσκλεὲσ φέρω, μή μοι τὸ σῶμά γ’ ἐνθάδ’ αἰσχύνην ὄφλῃ. (Euripides, Helen, episode 4:14)

  (에우리피데스, Helen, episode 4:14)

• πρῶτον μὲν οὐκ οὖσ’ ἄδικοσ, εἰμὶ δυσκλεήσ· (Euripides, Helen, episode 1:3)

  (에우리피데스, Helen, episode 1:3)

• ἐγὼ πέφυκά τ’ εὐσεβεῖν καὶ βούλομαι, φιλῶ τ’ ἐμαυτήν, καὶ κλέοσ τοὐμοῦ πατρὸσ οὐκ ἂν μιάναιμ’, οὐδὲ συγγόνῳ χάριν δοίην ἂν ἐξ ἧσ δυσκλεὴσ φανήσομαι. (Euripides, Helen, episode, dialogue 15:1)

  (에우리피데스, Helen, episode, dialogue 15:1)

• ἐπίσημον ἔτεκε Τυνδάρεωσ ἐσ τὸν ψόγον γένοσ θυγατέρων δυσκλεέσ τ’ ἀν’ Ἑλλάδα. (Euripides, episode 1:33)

  (에우리피데스, episode 1:33)

• εἰ μὲν γὰρ ἐσ γυναῖκα σωφρονεστέραν ξίφοσ μεθεῖμεν, δυσκλεὴσ ἂν ἦν φόνοσ· (Euripides, episode, anapests 4:35)

  (에우리피데스, episode, anapests 4:35)

• θνητοὺσ δ’ ἐν οἴκτῳ προθέμενοσ, τούτου τυχεῖν οὐκ ἠξιώθην αὐτόσ, ἀλλὰ νηλεῶσ ὧδ’ ἐρρύθμισμαι, Ζηνὶ δυσκλεὴσ θέα. (Aeschylus, Prometheus Bound, episode 2:7)

  (아이스킬로스, 결박된 프로메테우스, episode 2:7)

• φρόνησον, ὦ κασιγνήτη, πατὴρ ὡσ νῷν ἀπεχθὴσ δυσκλεήσ τ’ ἀπώλετο, πρὸσ αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶσ ὄψεισ ἀράξασ αὐτὸσ αὐτουργῷ χερί. (Sophocles, Antigone, episode 2:12)

  (소포클레스, Antigone, episode 2:12)

유사 형태

• δύσκλειαν (6)
• δυσκλεὴς (3)
• δυσκλεῶς (2)
• δυσκλεής (2)
• δυσκλεές (2)
• δυσκλέα (2)
• δυσκλείᾳ (2)
• δυσκλεεῖς (1)
• δυσκλείαν (1)
• δυσκλεὲς (1)
• δυσκλεᾶς (1)
• δύσκλεια (1)
• δυσκλεῆ (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.