- οὗ πάλιν διχῆ μεριζομένου, τὸ μὲν ἀεὶ σώματι βούλεσθαι συνεῖναι καὶ σῶμα θεραπεύειν πεφυκὸσ ἐπιθυμητικὸν κέκληται, τὸ δ’ ἔστι μὲν ᾗ τούτῳ προστιθέμενον, ἔστι δ’ ᾗ τῷ λογισμῷ παρέχον ἰσχὺν καὶ ι δύναμιν, θυμοειδέσ. (Plutarch, De virtute morali, section 3 5:1)
(플루타르코스, De virtute morali, section 3 5:1)
- ἀλλ’ ὁπόταν Θρῃκῶν Σκυθέων τ’ ἐπιβήσεται οὔρουσ, ἔνθα διχῆ τὸ μὲν ἔνθα μετ’ ἠῴην ἅλα βάλλει τῇδ’ ὕδωρ, τὸ δ’ ὄπισθε βαθὺν διὰ κόλπον ἱήσιν σχιζόμενοσ πόντου Τρινακρίου εἰσανέχοντα, γαίῃ ὃσ ὑμετέρῃ παρακέκλιται, εἰ ἐτεὸν δὴ ὑμετέρησ γαίησ Ἀχελώιοσ ἐξανίησιν. (Apollodorus, Argonautica, book 4 5:27)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 5:27)
- δοκέω δὲ ἐγώ κοτε καὶ στόμαχον, καὶ τὰ ἔντερα, καὶ κύστιν, καὶ τὸ παράμηκεσ ἔντερον ἄχρι τῆσ ἀρχῆσ τωὐτὸ πεπονθέναι· ἀλλὰ τὰ μὲν μέλεα τὰ ἐντὸσ ἐκλυόμενα κρυπτὰ καὶ ἀφανέα· ἡμιτελέεσ δὲ καὶ αἱ ἐνέργειαι· τῇδέ μοι δοκέει καὶ ἡμιπαθέα ἔμμεναι τὰ μέρεα διχῆ ὑπὸ τῆσ νοῦσου τετμημένα. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 102)
(아레타이오스, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., , 102)
- Καὶ ἂν μὲν τὸ ὀστέον ψιλωθῇ τῆσ σαρκὸσ, ὑπόκοιλα δὲ ᾖ ἐσ πλάγιον ἐπιπολὺ, ἐπανατάμνειν τὸ κοῖλον, ὅκου μὴ εὐχερὲσ τῷ φαρμάκῳ ἐφικέσθαι, ὁκοίῳ ἄν τινι χρῇ‧ καὶ τὰ κυκλοτερέα τῶν ἑλκέων καὶ ὑπόκοιλα ἐπὶ πουλὺ καὶ τὰ τοιαῦτα, ἐπανατάμνων τὸν κύκλον διχῆ κατὰ μῆκοσ, ὡσ πέφυκεν ὥνθρωποσ, μακρὸν ποιέειν τὸ ἕλκοσ. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 13.9)
(히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 13.9)
- Τὴν εὐδαιμονίαν διχῆ νοεῖσθαι, τήν τε ἀκροτάτην, οἱά ἐστὶ περὶ τὸν θεόν, ἐπίτασιν οὐκ ἔχουσαν· (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 121:1)
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 121:1)
- ἐπεὶ δὲ καὶ περὶ τῶν δημηγοριῶν αὐτοῦ τὰ δοκοῦντά μοι φανερὰ ποιήσειν ὑπεσχόμην, ἐν αἷσ οἰόνταί τινεσ τὴν ἄκραν τοῦ συγγραφέωσ εἶναι δύναμιν, διελόμενοσ καὶ ταύτην διχῇ τὴν θεωρίαν εἴσ τε τὸ πραγματικὸν μέροσ καὶ εἰσ τὸ λεκτικὸν χωρὶσ ὑπὲρ ἑκατέρου ποιήσομαι τὸν λόγον, ἀρξάμενοσ ἀπὸ τοῦ πραγματικοῦ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 341)
(디오니시오스, , chapter 341)
- διῃρημένων δὲ διχῇ κατὰ συγγένειαν τῶν ἐν τῇ Σαλαμῖνι κολάκων, ἀφ’ ὧν εἰσιν οἱ κατὰ τὴν ἄλλην Κύπρον κόλακεσ, τοὺσ μὲν Γεργίνουσ, τοὺσ δὲ Προμάλαγγασ προσαγορεύουσιν ὧν οἱ μὲν Γεργίνοι συναναμιγνύμενοι τοῖσ κατὰ τὴν πόλιν ἔν τε τοῖσ ἐργαστηρίοισ καὶ ταῖσ ἀγοραῖσ ὠτακουστοῦσι κατασκόπων ἔχοντεσ τάξιν, ὅ τι δ’ ἂν ἀκούσωσιν ἀναφέρουσιν ἑκάστησ ἡμέρασ πρὸσ τοὺσ καλουμένουσ ἄνακτασ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 67 2:6)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 67 2:6)
- ταῦτα δὲ ἦν ψευδῆ πάντα, διχῇ γὰρ εὐθὺσ Ὑρώδησ διελὼν τὴν δύναμιν αὐτὸσ μὲν Ἀρμενίαν ἐπόρθει τιννύμενοσ Ἀρταουάσδην, Σουρήναν δ’ ἀφῆκεν ἐπὶ Ῥωμαίουσ, οὐχ ὑπερφροσύνῃ χρώμενοσ, ὡσ ἔνιοί φασιν· (Plutarch, chapter 21 5:1)
(플루타르코스, chapter 21 5:1)
- αἴτιον δ’ ὅτι διχῇ γινομένησ τῆσ ἁμαρτίασ ἢ γὰρ λογιζόμενοι ἁμαρτάνομεν ἢ κατὰ τὴν αἴσθησιν αὐτὸ δρῶντεσ ἐν μὲν τῇ ἰατρικῇ ἀμφοτέρωσ ἐνδέχεται ἁμαρτεῖν, ἐν δὲ τῇ γραμματικῇ κατὰ τὴν αἴσθησιν καὶ πρᾶξιν, περὶ ἧσ ἂν σκοπῶσιν, εἰσ ἄπειρον ἥξουσιν. (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 176:1)
(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 176:1)