뜻

1. to neither of two sides, neither way

예문

• Εἶμι παρὰ στάθμην ὀρθὴν ὁδόν, οὐδετέρωσε κλινόμενος: (Unknown, Elegy and Iambus, Volume I, , 1386-1389527)

  (작자 미상, 비가, , 1386-1389527)

• ὡς δ ὅτε πορφύρῃ πέλαγος μέγα κύματι κωφῷ ὀσσόμενον λιγέων ἀνέμων λαιψηρὰ κέλευθα αὔτως, οὐδ ἄρα τε προκυλίνδεται οὐδετέρωσε, πρίν τινα κεκριμένον καταβήμεναι ἐκ Διὸς οὖρον, ὣς ὃ γέρων ὁρ´μαινε δαϊζόμενος κατὰ θυμὸν διχθάδι, ἢ μεθ ὅμιλον ἰοί Δαναῶν ταχυπώλων, ἠε῀ μετ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν. (Homer, Iliad, Book 14 3:5)

  (호메로스, 일리아스, Book 14 3:5)

• " πρῶτον μὲν γὰρ τὸ μὴ ἔχειν εἰπεῖν ταὐτόν ἐστι τῷ ἐπέχειν, ὁ δ ἐπέχων οὐδετέρωσε ῥέπει, ἐᾶν δὲ κελεύων, ὡς οἱ ἀρχαῖοι, ἐκεῖσε ῥέπει. (Strabo, Geography, book 2, chapter 1 20:5)

  (스트라본, 지리학, book 2, chapter 1 20:5)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.