Sense

1. custom, manner, fashion
2. order, law, right
3. judgment, justice
4. lawsuit, trial
5. punishment, penalty, vengeance, satisfaction

Examples

• εἰ γάρ τίσ κ’ ἐθέλῃ τὰ δίκαι’ ἀγορεῦσαι γιγνώσκων, τῷ μέν τ’ ὄλβον διδοῖ εὐρύοπα Ζεύσ· (Hesiod, Works and Days, Book WD 34:4)
• γεγραμμένων δὲ τῶν νόμων ὅ τ’ ἀσθενὴσ ὁ πλούσιόσ τε τὴν δίκην ἴσην ἔχει, ἔστιν δ’ ἐνισπεῖν τοῖσιν ἀσθενεστέροισ τὸν εὐτυχοῦντα ταὔθ’, ὅταν κλύῃ κακῶσ, νικᾷ δ’ ὁ μείων τὸν μέγαν δίκαι’ ἔχων. (Euripides, Suppliants, episode 2:6)
• καὶ γὰρ οὐκ ἄκοντί μοι δίδωσ ἔπαινον ὧν ἔγωγε βούλομαι φίλων ἀληθῆ καὶ δίκαι’ εἰπεῖν πέρι. (Euripides, Suppliants, episode12)
• νόμῳ γὰρ τοὺσ θεοὺσ ἡγούμεθα καὶ ζῶμεν ἄδικα καὶ δίκαι’ ὡρισμένοι· (Euripides, Hecuba, episode, iambics 2:3)
• Ὅταν μήτε αἱ ἀρχαὶ χρηματίζωσι μήτε εἰσαγώγιμοι αἱ δίκαι ὦσι μήτε τὰ ἱερὰ ἱερουργῆται μήθ’ ὅλωσ τι τῶν αἰσίων τελῆται, αὕτη ἀποφρὰσ ἡμέρα. (Lucian, Pseudologista, (no name) 9:2)

Similar forms

• δίκην (1814)
• δίκας (553)
• δίκης (364)
• δίκη (221)
• δίκῃ (204)
• δίκαι (138)
• δικῶν (78)
• Δίκαν (27)
• Δίκα (25)
• δίκᾳ (16)
• δικὼν (7)
• δίκῃσιν (5)
• Δίκτη (4)
• δικ (3)
• Δίκων (3)
• δίκῃς (2)
• δίκρα (2)
• Δίκ]ας (1)
• δἰκην (1)
• δίκτυ (1)
• δίκαἰ (1)
• δίκον (1)
• <δίκας (1)
• δί[κα]ι (1)
• δικας (1)
• Δίκτῳ (1)
• δίκῃιν (1)
• δίκε (1)
• δίκῃσί (1)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary