Hellas Alive Dictionary - δικαιοω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

δικαιόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δικαιόω δικαιώσω ἐδικαίωσα δεδικαίωκα δεδικαίωμαι ἐδικαιώθην

Structure: δικαιό (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from di/kaios

Sense

to set right
to hold or deem right, to think fit, to claim or demand as right
to do a man right or justice, to judge, to condemn, chastise, punish
to make just, pronounce and treat as righteous, justify, vindicate

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δικαίω	δικαίοις	δικαίοι
	Dual		δικαίουτον	δικαίουτον
	Plural	δικαίουμεν	δικαίουτε	δικαίουσιν*
Subjunctive	Singular	δικαίω	δικαίοις	δικαίοι
	Dual		δικαίωτον	δικαίωτον
	Plural	δικαίωμεν	δικαίωτε	δικαίωσιν*
Optative	Singular	δικαίοιμι	δικαίοις	δικαίοι
	Dual		δικαίοιτον	δικαιοίτην
	Plural	δικαίοιμεν	δικαίοιτε	δικαίοιεν
Imperative	Singular		δικαῖου	δικαιοῦτω
	Dual		δικαίουτον	δικαιοῦτων
	Plural		δικαίουτε	δικαιοῦντων, δικαιοῦτωσαν
Infinitive		δικαίουν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιων δικαιουντος	δικαιουσα δικαιουσης	δικαιουν δικαιουντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δικαίουμαι	δικαίοι	δικαίουται
	Dual		δικαίουσθον	δικαίουσθον
	Plural	δικαιοῦμεθα	δικαίουσθε	δικαίουνται
Subjunctive	Singular	δικαίωμαι	δικαίοι	δικαίωται
	Dual		δικαίωσθον	δικαίωσθον
	Plural	δικαιώμεθα	δικαίωσθε	δικαίωνται
Optative	Singular	δικαιοίμην	δικαίοιο	δικαίοιτο
	Dual		δικαίοισθον	δικαιοίσθην
	Plural	δικαιοίμεθα	δικαίοισθε	δικαίοιντο
Imperative	Singular		δικαίου	δικαιοῦσθω
	Dual		δικαίουσθον	δικαιοῦσθων
	Plural		δικαίουσθε	δικαιοῦσθων, δικαιοῦσθωσαν
Infinitive		δικαίουσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιουμενος δικαιουμενου	δικαιουμενη δικαιουμενης	δικαιουμενον δικαιουμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δικαιώσω	δικαιώσεις	δικαιώσει
	Dual		δικαιώσετον	δικαιώσετον
	Plural	δικαιώσομεν	δικαιώσετε	δικαιώσουσιν*
Optative	Singular	δικαιώσοιμι	δικαιώσοις	δικαιώσοι
	Dual		δικαιώσοιτον	δικαιωσοίτην
	Plural	δικαιώσοιμεν	δικαιώσοιτε	δικαιώσοιεν
Infinitive		δικαιώσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιωσων δικαιωσοντος	δικαιωσουσα δικαιωσουσης	δικαιωσον δικαιωσοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δικαιώσομαι	δικαιώσει, δικαιώσῃ	δικαιώσεται
	Dual		δικαιώσεσθον	δικαιώσεσθον
	Plural	δικαιωσόμεθα	δικαιώσεσθε	δικαιώσονται
Optative	Singular	δικαιωσοίμην	δικαιώσοιο	δικαιώσοιτο
	Dual		δικαιώσοισθον	δικαιωσοίσθην
	Plural	δικαιωσοίμεθα	δικαιώσοισθε	δικαιώσοιντο
Infinitive		δικαιώσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιωσομενος δικαιωσομενου	δικαιωσομενη δικαιωσομενης	δικαιωσομενον δικαιωσομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δικαιωθήσομαι	δικαιωθήσῃ	δικαιωθήσεται
	Dual		δικαιωθήσεσθον	δικαιωθήσεσθον
	Plural	δικαιωθησόμεθα	δικαιωθήσεσθε	δικαιωθήσονται
Optative	Singular	δικαιωθησοίμην	δικαιωθήσοιο	δικαιωθήσοιτο
	Dual		δικαιωθήσοισθον	δικαιωθησοίσθην
	Plural	δικαιωθησοίμεθα	δικαιωθήσοισθε	δικαιωθήσοιντο
Infinitive		δικαιωθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιωθησομενος δικαιωθησομενου	δικαιωθησομενη δικαιωθησομενης	δικαιωθησομενον δικαιωθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδικαῖουν	ἐδικαῖους	ἐδικαῖουν*
	Dual		ἐδικαίουτον	ἐδικαιοῦτην
	Plural	ἐδικαίουμεν	ἐδικαίουτε	ἐδικαῖουν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδικαιοῦμην	ἐδικαίου	ἐδικαίουτο
	Dual		ἐδικαίουσθον	ἐδικαιοῦσθην
	Plural	ἐδικαιοῦμεθα	ἐδικαίουσθε	ἐδικαίουντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδικαίωσα	ἐδικαίωσας	ἐδικαίωσεν*
	Dual		ἐδικαιώσατον	ἐδικαιωσάτην
	Plural	ἐδικαιώσαμεν	ἐδικαιώσατε	ἐδικαίωσαν
Subjunctive	Singular	δικαιώσω	δικαιώσῃς	δικαιώσῃ
	Dual		δικαιώσητον	δικαιώσητον
	Plural	δικαιώσωμεν	δικαιώσητε	δικαιώσωσιν*
Optative	Singular	δικαιώσαιμι	δικαιώσαις	δικαιώσαι
	Dual		δικαιώσαιτον	δικαιωσαίτην
	Plural	δικαιώσαιμεν	δικαιώσαιτε	δικαιώσαιεν
Imperative	Singular		δικαίωσον	δικαιωσάτω
	Dual		δικαιώσατον	δικαιωσάτων
	Plural		δικαιώσατε	δικαιωσάντων
Infinitive		δικαιώσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιωσᾱς δικαιωσαντος	δικαιωσᾱσα δικαιωσᾱσης	δικαιωσαν δικαιωσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδικαιωσάμην	ἐδικαιώσω	ἐδικαιώσατο
	Dual		ἐδικαιώσασθον	ἐδικαιωσάσθην
	Plural	ἐδικαιωσάμεθα	ἐδικαιώσασθε	ἐδικαιώσαντο
Subjunctive	Singular	δικαιώσωμαι	δικαιώσῃ	δικαιώσηται
	Dual		δικαιώσησθον	δικαιώσησθον
	Plural	δικαιωσώμεθα	δικαιώσησθε	δικαιώσωνται
Optative	Singular	δικαιωσαίμην	δικαιώσαιο	δικαιώσαιτο
	Dual		δικαιώσαισθον	δικαιωσαίσθην
	Plural	δικαιωσαίμεθα	δικαιώσαισθε	δικαιώσαιντο
Imperative	Singular		δικαίωσαι	δικαιωσάσθω
	Dual		δικαιώσασθον	δικαιωσάσθων
	Plural		δικαιώσασθε	δικαιωσάσθων
Infinitive		δικαιώσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιωσαμενος δικαιωσαμενου	δικαιωσαμενη δικαιωσαμενης	δικαιωσαμενον δικαιωσαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐδικαιώθην	ἐδικαιώθης	ἐδικαιώθη
	Dual		ἐδικαιώθητον	ἐδικαιωθήτην
	Plural	ἐδικαιώθημεν	ἐδικαιώθητε	ἐδικαιώθησαν
Subjunctive	Singular	δικαιώθω	δικαιώθῃς	δικαιώθῃ
	Dual		δικαιώθητον	δικαιώθητον
	Plural	δικαιώθωμεν	δικαιώθητε	δικαιώθωσιν*
Optative	Singular	δικαιωθείην	δικαιωθείης	δικαιωθείη
	Dual		δικαιωθείητον	δικαιωθειήτην
	Plural	δικαιωθείημεν	δικαιωθείητε	δικαιωθείησαν
Imperative	Singular		δικαιώθητι	δικαιωθήτω
	Dual		δικαιώθητον	δικαιωθήτων
	Plural		δικαιώθητε	δικαιωθέντων
Infinitive		δικαιωθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δικαιωθεις δικαιωθεντος	δικαιωθεισα δικαιωθεισης	δικαιωθεν δικαιωθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δεδικαίωκα	δεδικαίωκας	δεδικαίωκεν*
	Dual		δεδικαιώκατον	δεδικαιώκατον
	Plural	δεδικαιώκαμεν	δεδικαιώκατε	δεδικαιώκᾱσιν*
Subjunctive	Singular	δεδικαιώκω	δεδικαιώκῃς	δεδικαιώκῃ
	Dual		δεδικαιώκητον	δεδικαιώκητον
	Plural	δεδικαιώκωμεν	δεδικαιώκητε	δεδικαιώκωσιν*
Optative	Singular	δεδικαιώκοιμι	δεδικαιώκοις	δεδικαιώκοι
	Dual		δεδικαιώκοιτον	δεδικαιωκοίτην
	Plural	δεδικαιώκοιμεν	δεδικαιώκοιτε	δεδικαιώκοιεν
Imperative	Singular		δεδικαίωκε	δεδικαιωκέτω
	Dual		δεδικαιώκετον	δεδικαιωκέτων
	Plural		δεδικαιώκετε	δεδικαιωκόντων
Infinitive		δεδικαιωκέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δεδικαιωκως δεδικαιωκοντος	δεδικαιωκυῑα δεδικαιωκυῑᾱς	δεδικαιωκον δεδικαιωκοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	δεδικαίωμαι	δεδικαίωσαι	δεδικαίωται
	Dual		δεδικαίωσθον	δεδικαίωσθον
	Plural	δεδικαιώμεθα	δεδικαίωσθε	δεδικαίωνται
Imperative	Singular		δεδικαίωσο	δεδικαιώσθω
	Dual		δεδικαίωσθον	δεδικαιώσθων
	Plural		δεδικαίωσθε	δεδικαιώσθων
Infinitive		δεδικαίωσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		δεδικαιωμενος δεδικαιωμενου	δεδικαιωμενη δεδικαιωμενης	δεδικαιωμενον δεδικαιωμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

πλουσίου σφαλέντοσ πολλοὶ ἀντιλήπτορεσ, ἐλάλησεν ἀπόρρητα καὶ ἐδικαίωσαν αὐτόν. ταπεινὸσ ἔσφαλε καὶ προσεπετίμησαν αὐτῷ, ἐφθέγξατο σύνεσιν καὶ οὐκ ἐδόθη αὐτῷ τόποσ. (Septuagint, Liber Sirach 13:22)
ἐν οἷσ ἦν καὶ ὁ Σίκκιοσ ἐκεῖνοσ ὁ κατηγορήσασ ἐν τῷ δήμῳ τῶν σφετερισαμένων τὴν δημοσίαν γῆν, σπεῖραν ἐπαγόμενοσ ὀκτακοσίων ἀνδρῶν, οἳ στρατεύεσθαι μὲν οὐκέτι ὡρ́αν εἶχον, ὥσπερ οὐδ’ ἐκεῖνοσ, οὐδ’ ἔπιπτον ὑπὸ τὰσ ἀνάγκασ τῶν νόμων, τιμῶντεσ δὲ τὸν ἄνδρα διὰ πολλὰσ καὶ μεγάλασ εὐεργεσίασ, ἐξιόντοσ ἐπὶ τὸν πόλεμον οὐκ ἐδικαίωσαν ἀπολείπεσθαι. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 10, chapter 43 5:3)
ὡσ δὲ τὴν γνώμην τοῦ βασιλέωσ ἔμαθον οἱ σύνεδροι ἀπαραιτήτῳ τῇ ὀργῇ χρωμένην ἐδικαίωσαν καὶ αὐτοὶ καθάπερ ἐκεῖνοσ ἠξίου χρήσασθαι τῷ νόμῳ κελεύοντι τὴν μὲν αἰσχύνασαν τὸ σῶμα ῥάβδοισ αἰκισθεῖσαν ἀποθανεῖν, τὸ δὲ γεννηθὲν εἰσ τὸ τοῦ ποταμοῦ βάλλεσθαι ῥεῖθρον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 78 7:1)
ἐφ’ οἷσ ἀγασθέντεσ τὸν ἄνδρα τῆσ πρὸσ αὐτοὺσ τιμῆσ οἱ σύνεδροι τοὺσ μὲν ἐπιφανεστάτουσ Φιδηναίων καὶ τῆσ ἀποστάσεωσ ἄρξαντασ ἐδικαίωσαν, οὓσ ἂν ὁ ὕπατοσ ἀποφήνῃ ῥάβδοισ μαστιγωθέντασ ἀποκοπῆναι τὰσ κεφαλάσ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 60 4:1)
‐ Καὶ πᾶσ ὁ λαὸσ ἀκούσασ καὶ οἱ τελῶναι ἐδικαίωσαν τὸν θεόν, βαπτισθέντεσ τὸ βάπτισμα Ιωἄνου· (, chapter 3 304:1)

Synonyms

to set right
- διευθύνω (to set right, amend)
- ἀνάκειμαι (to be set up)
- ἐπιρρύζω (to set, on)
- ἐπισίζω (to set on)
- ἵζω ( I set up)
- θράω (to set)
to hold or deem right
- ἐπαξιόω (to think right, deem right)

Derived

διαδικαιόω (to hold, to be right)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

δικαιόω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to set right

to hold or deem right

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

δικαιόω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Synonyms

to set right

to hold or deem right

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어