Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασκηνητέος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: διασκηνητέος διασκηνητέον

Structure: διασκηνητε (Stem) + ος (Ending)

Etym.: from diaskhna/w

Sense

  1. one must take up one's quarters

Declension

First/Second declension
M/F Neuter
SingularNominative διασκηνητέος διασκηνήτεον
Genitive διασκηνητέου διασκηνητέου
Dative διασκηνητέῳ διασκηνητέῳ
Accusative διασκηνητέον διασκηνήτεον
Vocative διασκηνητέε διασκηνήτεον
DualN/A/V διασκηνητέω διασκηνητέω
G/D διασκηνητέοιν διασκηνητέοιν
PluralNominative διασκηνητέοι διασκηνήτεα
Genitive διασκηνητέων διασκηνητέων
Dative διασκηνητέοις διασκηνητέοις
Accusative διασκηνητέους διασκηνήτεα
Vocative διασκηνητέοι διασκηνήτεα
Positive Comparative Superlative
Adjective διασκηνητέος διασκηνητέου διασκηνητεότερος διασκηνητεοτέρου διασκηνητεότατος διασκηνητεοτάτου
Adverb διασκηνητέως διασκηνητεότερον διασκηνητεότατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • μετὰ ταῦτα ἐδόκει πάλιν διασκηνητέον εἶναι τὰσ κώμασ εἰσ στέγασ. (Xenophon, Anabasis, , chapter 4 17:1)

Synonyms

  1. one must take up one's quarters

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION