Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρπάζω διαρπάσομαι

Structure: δι (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear in pieces, to efface
  2. to spoil, plunder
  3. to seize, plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζω διαρπάζεις διαρπάζει
Dual διαρπάζετον διαρπάζετον
Plural διαρπάζομεν διαρπάζετε διαρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαρπάζω διαρπάζῃς διαρπάζῃ
Dual διαρπάζητον διαρπάζητον
Plural διαρπάζωμεν διαρπάζητε διαρπάζωσιν*
OptativeSingular διαρπάζοιμι διαρπάζοις διαρπάζοι
Dual διαρπάζοιτον διαρπαζοίτην
Plural διαρπάζοιμεν διαρπάζοιτε διαρπάζοιεν
ImperativeSingular διάρπαζε διαρπαζέτω
Dual διαρπάζετον διαρπαζέτων
Plural διαρπάζετε διαρπαζόντων, διαρπαζέτωσαν
Infinitive διαρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζων διαρπαζοντος διαρπαζουσα διαρπαζουσης διαρπαζον διαρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζομαι διαρπάζει, διαρπάζῃ διαρπάζεται
Dual διαρπάζεσθον διαρπάζεσθον
Plural διαρπαζόμεθα διαρπάζεσθε διαρπάζονται
SubjunctiveSingular διαρπάζωμαι διαρπάζῃ διαρπάζηται
Dual διαρπάζησθον διαρπάζησθον
Plural διαρπαζώμεθα διαρπάζησθε διαρπάζωνται
OptativeSingular διαρπαζοίμην διαρπάζοιο διαρπάζοιτο
Dual διαρπάζοισθον διαρπαζοίσθην
Plural διαρπαζοίμεθα διαρπάζοισθε διαρπάζοιντο
ImperativeSingular διαρπάζου διαρπαζέσθω
Dual διαρπάζεσθον διαρπαζέσθων
Plural διαρπάζεσθε διαρπαζέσθων, διαρπαζέσθωσαν
Infinitive διαρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζομενος διαρπαζομενου διαρπαζομενη διαρπαζομενης διαρπαζομενον διαρπαζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάσομαι διαρπάσει, διαρπάσῃ διαρπάσεται
Dual διαρπάσεσθον διαρπάσεσθον
Plural διαρπασόμεθα διαρπάσεσθε διαρπάσονται
OptativeSingular διαρπασοίμην διαρπάσοιο διαρπάσοιτο
Dual διαρπάσοισθον διαρπασοίσθην
Plural διαρπασοίμεθα διαρπάσοισθε διαρπάσοιντο
Infinitive διαρπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπασομενος διαρπασομενου διαρπασομενη διαρπασομενης διαρπασομενον διαρπασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆρπαζον διῆρπαζες διῆρπαζεν*
Dual διήρπαζετον διηρπᾶζετην
Plural διήρπαζομεν διήρπαζετε διῆρπαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηρπᾶζομην διήρπαζου διήρπαζετο
Dual διήρπαζεσθον διηρπᾶζεσθην
Plural διηρπᾶζομεθα διήρπαζεσθε διήρπαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πάντεσ γὰρ ἐπίστασθε ὅτι <ὁ> πόλεμοσ καὶ ἄλλων πολλῶν αἴτιοσ κακῶν γεγένηται, καὶ τὰ μὲν πόρρω ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐτέμνετο, τὰ δ’ ἐγγὺσ ὑπὸ τῶν φίλων διηρπάζετο· (Lysias, Speeches, 8:1)
  • πολλῶν δὲ ἀπειθούντων, καὶ πόλεων τινῶν ἀφισταμένων, ἐγίγνοντο σφαγαὶ κατὰ πλῆθοσ ἐλευθέρων τε καὶ θεραπόντων ἐπὶ ποικίλαισ προφάσεσι, τείχη τε πολλῶν καθῃρεῖτο, καὶ συχνὰ τῆσ Ἀσίασ ἠνδραποδίζετο καὶ διηρπάζετο. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 2:3)
  • οὕτω μὲν ἑάλω Τιγρανόκερτα, καὶ πλοῦτοσ διηρπάζετο πολύσ, οἱᾶ πόλεωσ νεοκατασκεύου, φιλοτίμωσ συνῳκισμένησ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 8:6)
  • Οἱ μὲν δὴ δεχομένων αὐτοὺσ σὺν δέει πάντων ἐσῄεσαν ἐσ τὴν πόλιν, καὶ τὰ τῶν ἀντιπρᾶξαι σφίσι δοκούντων ἀκωλύτωσ πάντα διηρπάζετο· (Appian, The Civil Wars, book 1, chapter 8 8:1)
  • πολεμούντων δὲ τούτων, ὡσ ἔφαμεν, ἆθλον ὁ δῆμοσ ἦν ἑκατέρων, καὶ τὸ μὴ συναδικοῦν τοῦ λαοῦ μέροσ ὑπ’ ἀμφοῖν διηρπάζετο. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 286:1)

Synonyms

  1. to tear in pieces

  2. to spoil

  3. to seize

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION