Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρπάζω διαρπάσομαι

Structure: δι (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear in pieces, to efface
  2. to spoil, plunder
  3. to seize, plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζω διαρπάζεις διαρπάζει
Dual διαρπάζετον διαρπάζετον
Plural διαρπάζομεν διαρπάζετε διαρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαρπάζω διαρπάζῃς διαρπάζῃ
Dual διαρπάζητον διαρπάζητον
Plural διαρπάζωμεν διαρπάζητε διαρπάζωσιν*
OptativeSingular διαρπάζοιμι διαρπάζοις διαρπάζοι
Dual διαρπάζοιτον διαρπαζοίτην
Plural διαρπάζοιμεν διαρπάζοιτε διαρπάζοιεν
ImperativeSingular διάρπαζε διαρπαζέτω
Dual διαρπάζετον διαρπαζέτων
Plural διαρπάζετε διαρπαζόντων, διαρπαζέτωσαν
Infinitive διαρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζων διαρπαζοντος διαρπαζουσα διαρπαζουσης διαρπαζον διαρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζομαι διαρπάζει, διαρπάζῃ διαρπάζεται
Dual διαρπάζεσθον διαρπάζεσθον
Plural διαρπαζόμεθα διαρπάζεσθε διαρπάζονται
SubjunctiveSingular διαρπάζωμαι διαρπάζῃ διαρπάζηται
Dual διαρπάζησθον διαρπάζησθον
Plural διαρπαζώμεθα διαρπάζησθε διαρπάζωνται
OptativeSingular διαρπαζοίμην διαρπάζοιο διαρπάζοιτο
Dual διαρπάζοισθον διαρπαζοίσθην
Plural διαρπαζοίμεθα διαρπάζοισθε διαρπάζοιντο
ImperativeSingular διαρπάζου διαρπαζέσθω
Dual διαρπάζεσθον διαρπαζέσθων
Plural διαρπάζεσθε διαρπαζέσθων, διαρπαζέσθωσαν
Infinitive διαρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζομενος διαρπαζομενου διαρπαζομενη διαρπαζομενης διαρπαζομενον διαρπαζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάσομαι διαρπάσει, διαρπάσῃ διαρπάσεται
Dual διαρπάσεσθον διαρπάσεσθον
Plural διαρπασόμεθα διαρπάσεσθε διαρπάσονται
OptativeSingular διαρπασοίμην διαρπάσοιο διαρπάσοιτο
Dual διαρπάσοισθον διαρπασοίσθην
Plural διαρπασοίμεθα διαρπάσοισθε διαρπάσοιντο
Infinitive διαρπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπασομενος διαρπασομενου διαρπασομενη διαρπασομενης διαρπασομενον διαρπασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆρπαζον διῆρπαζες διῆρπαζεν*
Dual διήρπαζετον διηρπᾶζετην
Plural διήρπαζομεν διήρπαζετε διῆρπαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηρπᾶζομην διήρπαζου διήρπαζετο
Dual διήρπαζεσθον διηρπᾶζεσθην
Plural διηρπᾶζομεθα διήρπαζεσθε διήρπαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ οὐ μόνον τὰ τῶν πολιτῶν διήρπαζεν, ἀλλ’ ἤδη καὶ τὰ τῶν ξένων, ἐκτείνασ τὰσ χεῖρασ καὶ ἐπὶ τὰ εἰσ Δῆλον τοῦ θεοῦ χρήματα, ἐκπέμψασ γοῦν εἰσ τὴν νῆσον Ἀπελλικῶντα τὸν Τήιον, πολίτην δὲ Ἀθηναίων γενόμενον, ποικιλώτατόν τινα καὶ ἁψίκορον ζήσαντα βίον ὅτε μὲν γὰρ ἐφιλοσόφει τὰ περιπατητικά, καὶ τὴν Ἀριστοτέλουσ βιβλιοθήκην καὶ ἄλλασ συνηγόραζε συχνὰσ ἦν γὰρ πολυχρήματοσ τὰ τ’ ἐκ τοῦ Μητρῴου τῶν παλαιῶν αὐτόγραφα ψηφισμάτων ὑφαιρούμενοσ ἐκτᾶτο καὶ ἐκ τῶν ἄλλων πόλεων εἴ τι παλαιὸν εἰή καὶ ἀπόθετον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 531)
  • τῆσ δὲ νυκτὸσ προελθούσησ οἱ μὲν μισοῦντεσ τὸν Δίωνα κατεῖχον τὰσ πύλασ ὡσ ἀποκλείσοντεσ αὐτόν, ὁ δὲ Νύψιοσ, ἐκ τῆσ ἄκρασ αὖθισ πολλῷ προθυμοτέρουσ γεγονότασ καί πλείονασ ἐφιεὶσ τοὺσ μισθοφόρουσ, τὸ μὲν προτείχισμα πᾶν εὐθὺσ κατέσκαπτε, τὴν δὲ πόλιν κατέτρεχε καί διήρπαζεν. (Plutarch, Dion, chapter 44 2:3)
  • καὶ αὐτὸν ὁ Σερουιλιανὸσ οὐ καταλαβὼν ἐσ Βαιτουρίαν ἐνέβαλε, καὶ πέντε πόλεισ διήρπαζεν, αἳ τῷ Οὐριάτθῳ συνεπεπράχεσαν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 2:2)
  • καὶ Κούριοσ μὲν ἐν τῷ ἀγῶνι ἔπεσεν, ὁ δὲ Σερουιλιανὸσ τήν τε λείαν μετ’ οὐ πολὺ ἀνέλαβε, καὶ πόλεισ εἷλεν Εἰσκαδίαν τε καὶ Γέμελλαν καὶ Ὀβόλκολαν, φρουρουμένασ ὑπὸ τῶν Οὐριάτθου, καὶ διήρπαζεν ἑτέρασ, καὶ συνεγίγνωσκεν ἄλλαισ· (Appian, The Foreign Wars, chapter 12 2:5)
  • ὁ δὲ ἐσ ἑκάστην πόλιν ἐσιὼν ἐκέλευσε τοῖσ ἐνοικοῦσιν, αὐτούσ τε καὶ δούλουσ αὐτῶν, ὅσα δύναιντο λαβόντασ, ἐκ τῶν πόλεων μεθίστασθαι, καὶ τὰ λοιπὰ διήρπαζεν. (Appian, The Foreign Wars, chapter 9 4:4)

Synonyms

  1. to tear in pieces

  2. to spoil

  3. to seize

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION