Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρπάζω διαρπάσομαι

Structure: δι (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear in pieces, to efface
  2. to spoil, plunder
  3. to seize, plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζω διαρπάζεις διαρπάζει
Dual διαρπάζετον διαρπάζετον
Plural διαρπάζομεν διαρπάζετε διαρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαρπάζω διαρπάζῃς διαρπάζῃ
Dual διαρπάζητον διαρπάζητον
Plural διαρπάζωμεν διαρπάζητε διαρπάζωσιν*
OptativeSingular διαρπάζοιμι διαρπάζοις διαρπάζοι
Dual διαρπάζοιτον διαρπαζοίτην
Plural διαρπάζοιμεν διαρπάζοιτε διαρπάζοιεν
ImperativeSingular διάρπαζε διαρπαζέτω
Dual διαρπάζετον διαρπαζέτων
Plural διαρπάζετε διαρπαζόντων, διαρπαζέτωσαν
Infinitive διαρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζων διαρπαζοντος διαρπαζουσα διαρπαζουσης διαρπαζον διαρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζομαι διαρπάζει, διαρπάζῃ διαρπάζεται
Dual διαρπάζεσθον διαρπάζεσθον
Plural διαρπαζόμεθα διαρπάζεσθε διαρπάζονται
SubjunctiveSingular διαρπάζωμαι διαρπάζῃ διαρπάζηται
Dual διαρπάζησθον διαρπάζησθον
Plural διαρπαζώμεθα διαρπάζησθε διαρπάζωνται
OptativeSingular διαρπαζοίμην διαρπάζοιο διαρπάζοιτο
Dual διαρπάζοισθον διαρπαζοίσθην
Plural διαρπαζοίμεθα διαρπάζοισθε διαρπάζοιντο
ImperativeSingular διαρπάζου διαρπαζέσθω
Dual διαρπάζεσθον διαρπαζέσθων
Plural διαρπάζεσθε διαρπαζέσθων, διαρπαζέσθωσαν
Infinitive διαρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζομενος διαρπαζομενου διαρπαζομενη διαρπαζομενης διαρπαζομενον διαρπαζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάσομαι διαρπάσει, διαρπάσῃ διαρπάσεται
Dual διαρπάσεσθον διαρπάσεσθον
Plural διαρπασόμεθα διαρπάσεσθε διαρπάσονται
OptativeSingular διαρπασοίμην διαρπάσοιο διαρπάσοιτο
Dual διαρπάσοισθον διαρπασοίσθην
Plural διαρπασοίμεθα διαρπάσοισθε διαρπάσοιντο
Infinitive διαρπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπασομενος διαρπασομενου διαρπασομενη διαρπασομενης διαρπασομενον διαρπασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆρπαζον διῆρπαζες διῆρπαζεν*
Dual διήρπαζετον διηρπᾶζετην
Plural διήρπαζομεν διήρπαζετε διῆρπαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηρπᾶζομην διήρπαζου διήρπαζετο
Dual διήρπαζεσθον διηρπᾶζεσθην
Plural διηρπᾶζομεθα διήρπαζεσθε διήρπαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺσ δὲ ὑπηκόουσ ἅπαντασ ἡγούμενοσ δούλουσ καὶ ὑπηρέτασ τῆσ αὑτοῦ τρυφῆσ, οὐδὲ ποιμένοσ ἐπιεικοῦσ ἔχων ἦθοσ, σκέπησ καὶ νομῆσ προνοούμενοσ τοῖσ αὑτοῦ κτήνεσιν, ἔτι δὲ θῆρασ ἀπαμύνων καὶ φῶρασ προφυλάττων, ἀλλ’ αὐτὸσ πρῶτοσ διαρπάζων τε καὶ φθείρων καὶ τοῖσ ἄλλοισ ἐπιτρέπων, καθάπερ, οἶμαι, πολεμίωνλείαν, οὐκ ἄν ποτε εἴποιμι τὸν τοιοῦτον ἄρχοντα ἢ αὐτοκράτορα ἢ βασιλέα, πολὺ δὲ μᾶλλον τύραννον καὶ λευστῆρα, ὥσ ποτε προσεῖπεν ὁ Ἀπόλλων τὸν Σικυώνιον τύραννον, εἰ καὶ πολλὰσ μὲν ἔχοι τιάρασ, πολλὰ δὲ σκῆπτρα ὑπακούοιεν αὐτῷ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 48:1)
  • Ἀζάηλοσ δ’ ὁ τῶν Σύρων βασιλεὺσ πολεμῶν τοῖσ Ἰσραηλίταισ καὶ τῷ βασιλεῖ αὐτῶν Ιηοὖ διέφθειρε τῆσ πέραν Ιὀρδάνου χώρασ τὰ πρὸσ τὴν ἀνατολὴν τῶν Ῥουβηνιτῶν καὶ Γαδιτῶν καὶ Μανασσιτῶν ἔτι δὲ καὶ τὴν Γαλαδῖτιν καὶ Βαταναίαν πυρπολῶν πάντα καὶ διαρπάζων καὶ τοῖσ εἰσ χεῖρασ ἀπαντῶσι βίαν προσφέρων. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 9 196:1)
  • ὁ δὲ Μάρκοσ μετά τινασ ἡμέρασ ἐπεπορεύετο, τὰ μὲν ἀτείχιστα τῶν ἐρυμάτων ἐξ ἐφόδου διαρπάζων, τὰ δὲ τετειχισμένα πολιορκῶν. (Polybius, Histories, book 1, chapter 30 4:1)

Synonyms

  1. to tear in pieces

  2. to spoil

  3. to seize

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION