Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρπάζω διαρπάσομαι

Structure: δι (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear in pieces, to efface
  2. to spoil, plunder
  3. to seize, plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζω διαρπάζεις διαρπάζει
Dual διαρπάζετον διαρπάζετον
Plural διαρπάζομεν διαρπάζετε διαρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαρπάζω διαρπάζῃς διαρπάζῃ
Dual διαρπάζητον διαρπάζητον
Plural διαρπάζωμεν διαρπάζητε διαρπάζωσιν*
OptativeSingular διαρπάζοιμι διαρπάζοις διαρπάζοι
Dual διαρπάζοιτον διαρπαζοίτην
Plural διαρπάζοιμεν διαρπάζοιτε διαρπάζοιεν
ImperativeSingular διάρπαζε διαρπαζέτω
Dual διαρπάζετον διαρπαζέτων
Plural διαρπάζετε διαρπαζόντων, διαρπαζέτωσαν
Infinitive διαρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζων διαρπαζοντος διαρπαζουσα διαρπαζουσης διαρπαζον διαρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζομαι διαρπάζει, διαρπάζῃ διαρπάζεται
Dual διαρπάζεσθον διαρπάζεσθον
Plural διαρπαζόμεθα διαρπάζεσθε διαρπάζονται
SubjunctiveSingular διαρπάζωμαι διαρπάζῃ διαρπάζηται
Dual διαρπάζησθον διαρπάζησθον
Plural διαρπαζώμεθα διαρπάζησθε διαρπάζωνται
OptativeSingular διαρπαζοίμην διαρπάζοιο διαρπάζοιτο
Dual διαρπάζοισθον διαρπαζοίσθην
Plural διαρπαζοίμεθα διαρπάζοισθε διαρπάζοιντο
ImperativeSingular διαρπάζου διαρπαζέσθω
Dual διαρπάζεσθον διαρπαζέσθων
Plural διαρπάζεσθε διαρπαζέσθων, διαρπαζέσθωσαν
Infinitive διαρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζομενος διαρπαζομενου διαρπαζομενη διαρπαζομενης διαρπαζομενον διαρπαζομενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • εἰ δὲ τοῖσ Ταριχεώταισ καὶ τοῖσ παρ’ αὐτοῖσ ξένοισ ἐπιτρέψαιμι τὴν πόλιν διαρπάζειν, ἑώρων οὐχ ἱκανοὺσ ἐσομένουσ, τὴν ἐμὴν ὑπέρθεσιν ἑώρων μακροτάτην· (Flavius Josephus, 194:1)
  • ἐπεὶ δὲ τὴν πόλιν ἐγκρατέστερον ἔσχον, οὐδενὸσ ἀπείχοντο τῶν πολιτῶν, ἀλλ’ ἀπέκτειναν τοὺσ καὶ ταῖσ οὐσίαισ καὶ τῷ γένει καὶ τοῖσ ἀξιώμασιν προέχοντασ, ὑπεξαιρούμενοί τε τὸν φόβον καὶ βουλόμενοι τὰσ οὐσίασ διαρπάζειν. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 35 4:1)
  • ἄλλα δὲ τούτων ἀδελφὰ Πομπήϊον ἔπεισε καὶ τοὺσ συνέδρουσ ψηφίσασθαι, μήτε πόλιν ὑπήκοον Ῥωμαίων διαρπάζειν μήτε ἄνδρα Ῥωμαῖον ἔξω παρατάξεωσ ἀναιρεῖν ἃ καὶ δόξαν ἤνεγκε καὶ προσηγάγετο πολλοὺσ τῇ Πομπηϊού μερίδι, τὴν ἐπιείκειαν αὐτοῦ καὶ τὸ ἥμερον ἀσπασαμένουσ. (Plutarch, Cato the Younger, chapter 53 4:1)
  • ἀλλ’ ἐπειδάν τι τῶν πρὸσ Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺσ ἀναστάσ τισ λέγει τὸ τὴν εἰρήνην ἄγειν ὡσ ἀγαθὸν καὶ τὸ τρέφειν δύναμιν μεγάλην ὡσ χαλεπόν, καὶ διαρπάζειν τινὲσ τὰ χρήματα βούλονται, καὶ τοιούτουσ λόγουσ, ἐξ ὧν ἀναβάλλουσι μὲν ὑμᾶσ, ἡσυχίαν δὲ ποιοῦσιν ἐκείνῳ πράττειν ὅ τι βούλεται. (Demosthenes, Speeches, 61:2)
  • ἀλλ’ ἐπειδάν τι τῶν πρὸσ Φίλιππον ἐμπέσῃ, εὐθὺσ ἀναστάσ τισ λέγει ὡσ οὐ δεῖ ληρεῖν οὐδὲ γράφειν πόλεμον, παραθεὶσ εὐθέωσ ἑξῆσ τὸ τὴν εἰρήνην ἄγειν ὡσ ἀγαθὸν καὶ τὸ τρέφειν μεγάλην δύναμιν ὡσ χαλεπόν, καὶ διαρπάζειν τινὲσ τὰ χρήματα βούλονται, καὶ ἄλλουσ λόγουσ ὡσ οἱο͂́ν τ’ ἀληθεστάτουσ λέγουσιν. (Demosthenes, Speeches, 64:2)

Synonyms

  1. to tear in pieces

  2. to spoil

  3. to seize

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION