Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαρπάζω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαρπάζω διαρπάσομαι

Structure: δι (Prefix) + ἁρπάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to tear in pieces, to efface
  2. to spoil, plunder
  3. to seize, plunder

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζω διαρπάζεις διαρπάζει
Dual διαρπάζετον διαρπάζετον
Plural διαρπάζομεν διαρπάζετε διαρπάζουσιν*
SubjunctiveSingular διαρπάζω διαρπάζῃς διαρπάζῃ
Dual διαρπάζητον διαρπάζητον
Plural διαρπάζωμεν διαρπάζητε διαρπάζωσιν*
OptativeSingular διαρπάζοιμι διαρπάζοις διαρπάζοι
Dual διαρπάζοιτον διαρπαζοίτην
Plural διαρπάζοιμεν διαρπάζοιτε διαρπάζοιεν
ImperativeSingular διάρπαζε διαρπαζέτω
Dual διαρπάζετον διαρπαζέτων
Plural διαρπάζετε διαρπαζόντων, διαρπαζέτωσαν
Infinitive διαρπάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζων διαρπαζοντος διαρπαζουσα διαρπαζουσης διαρπαζον διαρπαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάζομαι διαρπάζει, διαρπάζῃ διαρπάζεται
Dual διαρπάζεσθον διαρπάζεσθον
Plural διαρπαζόμεθα διαρπάζεσθε διαρπάζονται
SubjunctiveSingular διαρπάζωμαι διαρπάζῃ διαρπάζηται
Dual διαρπάζησθον διαρπάζησθον
Plural διαρπαζώμεθα διαρπάζησθε διαρπάζωνται
OptativeSingular διαρπαζοίμην διαρπάζοιο διαρπάζοιτο
Dual διαρπάζοισθον διαρπαζοίσθην
Plural διαρπαζοίμεθα διαρπάζοισθε διαρπάζοιντο
ImperativeSingular διαρπάζου διαρπαζέσθω
Dual διαρπάζεσθον διαρπαζέσθων
Plural διαρπάζεσθε διαρπαζέσθων, διαρπαζέσθωσαν
Infinitive διαρπάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπαζομενος διαρπαζομενου διαρπαζομενη διαρπαζομενης διαρπαζομενον διαρπαζομενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαρπάσομαι διαρπάσει, διαρπάσῃ διαρπάσεται
Dual διαρπάσεσθον διαρπάσεσθον
Plural διαρπασόμεθα διαρπάσεσθε διαρπάσονται
OptativeSingular διαρπασοίμην διαρπάσοιο διαρπάσοιτο
Dual διαρπάσοισθον διαρπασοίσθην
Plural διαρπασοίμεθα διαρπάσοισθε διαρπάσοιντο
Infinitive διαρπάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαρπασομενος διαρπασομενου διαρπασομενη διαρπασομενης διαρπασομενον διαρπασομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῆρπαζον διῆρπαζες διῆρπαζεν*
Dual διήρπαζετον διηρπᾶζετην
Plural διήρπαζομεν διήρπαζετε διῆρπαζον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διηρπᾶζομην διήρπαζου διήρπαζετο
Dual διήρπαζεσθον διηρπᾶζεσθην
Plural διηρπᾶζομεθα διήρπαζεσθε διήρπαζοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • διαρπάζει γὰρ τὰ ἴχνη καὶ οὐ δύνανται ὀσφραίνεσθαι οὐδὲ αἱ ἄρκυσ ἑστάναι οὐδὲ τὰ δίκτυα. (Xenophon, Minor Works, , chapter 6 3:2)
  • ὁ δὲ εἶπε "πόλιν τε τὴν σὴν διαρπάζει καὶ χρήματα τὰ σὰ διαφορέει. (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 88 4:1)
  • " Κροῖσοσ δὲ ἀμείβετο "οὔτε πόλιν τὴν ἐμὴν οὔτε χρήματα τὰ ἐμὰ διαρπάζει· (Herodotus, The Histories, book 1, chapter 88 4:2)
  • Σαοῦλοσ δὲ ὑποστρέψασ εἰσ τὸ στρατόπεδον αὐτῶν διαρπάζει τὸ χαράκωμα καὶ ἐνέπρησε· (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 6 244:2)
  • καὶ διώκει μὲν αὐτοὺσ ἄχρι πόλεωσ Γαζάρων, ἡ δ’ ἐστὶν ὁρ́οσ αὐτῶν τῆσ χώρασ, διαρπάζει δ’ αὐτῶν τὴν παρεμβολὴν καὶ πολὺν εὑρὼν ἐν αὐτῇ πλοῦτον καὶ τοὺσ θεοὺσ αὐτῶν διέφθειρε. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 7 93:4)

Synonyms

  1. to tear in pieces

  2. to spoil

  3. to seize

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION