Sense

1. to have full strength, be quite sufficient, to be a match for
2. to hold out, endure, last
3. to supply nourishment

Examples

• ἀδύνατον δὲ πένητα ὄντα πρὸσ ἄμφω διαρκεῖν. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 25:3)
• καὶ διὰ τοῦτο ὑγιαίνειν τε ἀνάγκη καὶ ἐπὶ μήκιστον διαρκεῖν ἐν τοῖσ καμάτοισ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 26:1)
• καὶ μὴν καὶ δρομικοὺσ εἶναι ἀσκοῦμεν αὐτοὺσ εἰσ μῆκόσ τε διαρκεῖν ἐθίζοντεσ καὶ εἰσ τὸ ἐν βραχεῖ ὠκύτατον ἐπικουφίζοντεσ· (Lucian, Anacharsis, (no name) 27:1)
• καὶ μὴν καὶ τὸν ἱδρῶτα συνέχειν δοκεῖ ἡ κόνισ ἀθρόον ἐκχεόμενον ἐπιπαττομένη, καὶ ἐπὶ πολὺ διαρκεῖν ποιεῖ τὴν δύναμιν, καὶ κώλυμα γίγνεται μὴ βλάπτεσθαι ὑπὸ τῶν ἀνέμων ἀραιοῖσ τότε καὶ ἀνεῳγόσιν τοῖσ σώμασιν ἐμπιπτόντων. (Lucian, Anacharsis, (no name) 29:3)
• οὐ γὰρ ἠδυνάμην διαρκεῖν πρὸσ οὕτω πολλὴν τὴν ἀδικίαν τῶν νῦν, ἀλλ̓ ἀεὶ ἀναθεῖν ἔδει ἄνω καὶ κάτω τὸν κεραυνὸν διηρμένον τοὺσ ἐπιόρκουσ ἢ ἱεροσύλουσ ἢ βιαίουσ καταφλέγοντα, καὶ τὸ πρᾶγμα πάνυ ἐργῶδεσ ἦν καὶ νεανικόν· (Lucian, Saturnalia, 7:4)

Similar forms

• διαρκῆ (29)
• διαρκεῖν (17)
• διαρκέσαι (14)
• διαρκὴς (9)
• διαρκής (6)
• διαρκὲς (6)
• διαρκεῖς (5)
• διαρκέσει (4)
• διαρκοῦσιν (3)
• διαρκέῃ (3)
• διαρκεῖ (3)
• διαρκέσοντα (2)
• διαρκέειν (2)
• διαρκέσῃς (2)
• διαρκέστατα (2)
• διαρκοῦς (1)
• διαρκέουσι (1)
• διαρκέσειε (1)
• διαρκέσας (1)
• διαρκέστερα (1)
• διαρκοῦσι (1)
• διαρκές (1)
• διαρκοῦντα (1)
• διαρκεῖται (1)
• διαρκέσειαν (1)
• διαρκῶν (1)
• διαρκέσαντα (1)
• διαρκοῦσαν (1)
• διαρκέει (1)
• διαρκέσῃ (1)
• διαρκοίης (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.