Sense

1. to feed in a certain way, to diet
2. to lead a certain course of life, to live, to live in the observance of
3. to be arbiter or umpire
4. to determine, decide

Examples

• εἰ ἄνομόν τί ἐστιν ἐν χερσί σου, πόρρω ποίησον αὐτὸ ἀπὸ σοῦ, ἀδικία δὲ ἐν διαίτῃ σου μὴ αὐλισθήτω. (Septuagint, Liber Iob 11:14)
• τὸ φῶσ αὐτοῦ σκότοσ ἐν διαίτῃ, ὁ δὲ λύχνοσ ἐπ̓ αὐτῷ σβεσθήσεται. (Septuagint, Liber Iob 18:6)
• πρὸσ δὲ τούτοισ τοσούτοισ οὖσιν, ὅτι τὰ γυναικεῖα σώματα πάμπολυ τῶν ἀνδρείων διαφέρει πρὸσ τε νόσου διαφορὰν καὶ πρὸσ θεραπείασ ἐλπίδα ἢ ἀπόγνωσιν ῥᾴδιον καταμαθεῖν τὰ μὲν γὰρ τῶν ἀνδρῶν εὐπαγῆ καὶ εὔτονα, πόνοισ καὶ κινήσεσιν καὶ ὑπαιθρίῳ διαίτῃ γεγυμνασμένα, τὰ δὲ ἔκλυτα καὶ ἀσυμπαγῆ, ἐνσκιᾳτροφημένα ^ καὶ λευκὰ αἵματοσ ἐνδείᾳ καὶ θερμοῦ ἀπορίᾳ καὶ ὑγροῦ περιττοῦ ^ ἐπιρροίᾳ. (Lucian, Abdicatus, (no name) 28:1)
• πιθανὸν δ’ ἂν εἰή ἄνδρα θεοῖσ ἀνακείμενον καθαρωτέρᾳ διαίτῃ χρώμενον ἐπὶ μήκιστον βιῶναι. (Lucian, Macrobii, (no name) 3:3)
• ἤδη δὲ καὶ ἔθνη ὅλα μακροβιώτατα, ὥσπερ Σῆρασ μὲν ἱστοροῦσι μέχρι τριακοσίων ζῆν ἐτῶν, οἱ μὲν τῷ ἀέρι, οἱ δὲ τῇ γῇ τὴν αἰτίαν τοῦ μακροῦ γήρωσ προστιθέντεσ, οἱ δὲ καὶ τῇ διαίτῃ· (Lucian, Macrobii, (no name) 5:1)

Similar forms

• δίαιταν (335)
• διαίτης (172)
• διαίτῃ (98)
• δίαιτα (61)
• διαίτας (45)
• διαιτητῇ (40)
• διαίταις (37)
• διαιτητὴν (33)
• διαιτᾶσθαι (26)
• διαιτᾶν (23)
• διαιτητὴς (19)
• δίαιται (15)
• διαιτητῶν (14)
• διαιτητοῦ (13)
• διαιτῶν (10)
• διαιτητήν (9)
• διαιτῆσαι (8)
• διαιτηταὶ (8)
• διαιτήματα (8)
• δίαιτάν (6)
• διαιτᾷν (6)
• διαιτᾶται (5)
• διαιτητὰς (5)
• διαιτηταῖς (5)
• διαιτητάς (4)
• διαιτητής (4)
• διαιτῶνται (4)
• διαιτᾶτο (4)
• διαιτωμένῳ (3)
• διαιτᾷ (3)
• διαιτῶντες (2)
• διαιτήσειν (2)
• διαίτῃσι (2)
• διαιτηθείη (2)
• διαιτητική (2)
• διαίτασεν (1)
• διαίτην (1)
• διαιτηθεὶς (1)
• διαιτήσεις (1)
• δίαιτ (1)
• δίαιταν‧ (1)
• διαιτήμασι (1)
• διαιτηθείη‧ (1)
• διαιτήσας (1)
• διαιτηταί (1)
• διαιτῷτο (1)
• διαιτᾶσθαί (1)
• διαίτῃ‧ (1)
• διαιτῇν‧ (1)
• διαιτήθη (1)
• διαίτῃσιν (1)
• διαιτῳή (1)
• δίαιτὰν (1)
• διαιτᾷς (1)
• διαιτέοντο (1)
• διαιτήματι (1)
• διαιτηθείς (1)
• διαιτητικὴ (1)
• διαιτώμην (1)
• διαιτάσθων (1)
• διαιτήμασί (1)
• διαιτῆντοῦ (1)
• διαιτωμένῃ (1)
• διαιτῶσι (1)
• δίαιτᾳ (1)
• διαιτᾷν‧ (1)
• διαίτῃ· (1)
• διαιτῆν (1)
• διαιτηθῇ (1)
• διαιτήσει (1)
• διαιτώμεθα (1)
• διαιτάσθω (1)
• διαίτη (1)
• διαιτῇν (1)
• διαίτῃσιν‧ (1)
• διαιτῶμαι (1)
• διαιτώντων (1)
• δίαιτά (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.