Sense

1. to distinguish, discern
2. to discern exactly
3. to resolve, vote to do, it had been resolved
4. to decide, to give judgment

Examples

• "εἶτα τῆσ πόλεωσ ἀντιπρεσβευσαμένησ οὐδὲν ἐπράχθη, ἀλλ’ ἐμμένειν ἐκελεύσθη οἷσ ἅπαξ διέγνω μηδενὸσ καταναγκάσαντοσ. (Lucian, De morte Peregrini, (no name) 9:38)
• καὶ τὸ μὲν πρῶτον οἰκτείρασ τὴν τύχην αὐτῆσ ἀνηρώτα τὴν αἰτίαν τῆσ καταδίκησ, κατὰ μικρὸν δὲ ἁλοὺσ ἔρωτι ‐ ἐχρῆν γὰρ σεσῶσθαι τὴν παῖδα ‐ βοηθεῖν διέγνω· (Lucian, Dialogi Marini, triton and nhrides, chapter 32)
• Πῶσ οὖν ἀκριβὴσ ὁ Αἰακὸσ ὢν οὐ διέγνω σε μὴ ὄντα ἐκεῖνον, ἀλλὰ παρεδέξατο ὑποβολιμαῖον Ἡρακλέα παρόντα; (Lucian, Dialogi mortuorum, 4:4)
• ὁ δ’ Ιἕρων ἐπεὶ πάντασ τοὺσ λιμένασ ἤκουεν τοὺσ μὲν ὡσ οὐ δύνατοί εἰσι τὴν ναῦν δέχεσθαι, τοὺσ δὲ καὶ ἐπικινδύνουσ ὑπάρχειν, διέγνω δῶρον αὐτὴν ἀποστεῖλαι Πτολεμαίῳ τῷ βασιλεῖ εἰσ Ἀλεξάνδρειαν καὶ γὰρ ἦν σπάνισ σίτου κατὰ τὴν Αἴγυπτον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 44 1:1)
• πολλὴν δὲ τῆσ Ἀσίασ ὑφ’ ἑαυτῷ ποιησάμενοσ διέγνω χωρεῖν ἐπ’ αὐτὸν βασιλέα, ὅπωσ παύσῃ σχολὴν αὐτὸν ἄγοντα καὶ διαφθείροντα τοὺσ τῶν Ἑλλήνων δημαγωγούσ. (Plutarch, Apophthegmata Laconica, , section 381)

Similar forms

• διαγιγνώσκειν (40)
• διαγνωσομένους (4)
• διαγιγνώσκομεν (3)
• διαγιγνώσκων (3)
• διαγιγνώσκεται (3)
• διαγνώσομαι (3)
• διαγιγνώσκοντα (2)
• διαγιγνώσκω (1)
• διαγιγνώσκωσι (1)
• διαγιγνώσκοντι (1)
• διαγιγνώσκοιμι (1)
• διαγνωσομένοις (1)
• διαγνωσόμεθα (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.