Ancient Greek-English Dictionary Language

διαγιγνώσκω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαγιγνώσκω διαγνώσομαι διέγνων

Structure: δια (Prefix) + γιγνώσκ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to distinguish, discern
  2. to discern exactly
  3. to resolve, vote to do, it had been resolved
  4. to decide, to give judgment

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγιγνώσκω διαγιγνώσκεις διαγιγνώσκει
Dual διαγιγνώσκετον διαγιγνώσκετον
Plural διαγιγνώσκομεν διαγιγνώσκετε διαγιγνώσκουσιν*
SubjunctiveSingular διαγιγνώσκω διαγιγνώσκῃς διαγιγνώσκῃ
Dual διαγιγνώσκητον διαγιγνώσκητον
Plural διαγιγνώσκωμεν διαγιγνώσκητε διαγιγνώσκωσιν*
OptativeSingular διαγιγνώσκοιμι διαγιγνώσκοις διαγιγνώσκοι
Dual διαγιγνώσκοιτον διαγιγνωσκοίτην
Plural διαγιγνώσκοιμεν διαγιγνώσκοιτε διαγιγνώσκοιεν
ImperativeSingular διαγίγνωσκε διαγιγνωσκέτω
Dual διαγιγνώσκετον διαγιγνωσκέτων
Plural διαγιγνώσκετε διαγιγνωσκόντων, διαγιγνωσκέτωσαν
Infinitive διαγιγνώσκειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγιγνωσκων διαγιγνωσκοντος διαγιγνωσκουσα διαγιγνωσκουσης διαγιγνωσκον διαγιγνωσκοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαγιγνώσκομαι διαγιγνώσκει, διαγιγνώσκῃ διαγιγνώσκεται
Dual διαγιγνώσκεσθον διαγιγνώσκεσθον
Plural διαγιγνωσκόμεθα διαγιγνώσκεσθε διαγιγνώσκονται
SubjunctiveSingular διαγιγνώσκωμαι διαγιγνώσκῃ διαγιγνώσκηται
Dual διαγιγνώσκησθον διαγιγνώσκησθον
Plural διαγιγνωσκώμεθα διαγιγνώσκησθε διαγιγνώσκωνται
OptativeSingular διαγιγνωσκοίμην διαγιγνώσκοιο διαγιγνώσκοιτο
Dual διαγιγνώσκοισθον διαγιγνωσκοίσθην
Plural διαγιγνωσκοίμεθα διαγιγνώσκοισθε διαγιγνώσκοιντο
ImperativeSingular διαγιγνώσκου διαγιγνωσκέσθω
Dual διαγιγνώσκεσθον διαγιγνωσκέσθων
Plural διαγιγνώσκεσθε διαγιγνωσκέσθων, διαγιγνωσκέσθωσαν
Infinitive διαγιγνώσκεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγιγνωσκομενος διαγιγνωσκομενου διαγιγνωσκομενη διαγιγνωσκομενης διαγιγνωσκομενον διαγιγνωσκομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διέγνων διέγνως διέγνω
Dual διέγνωτον διεγνώτην
Plural διέγνωμεν διέγνωτε διέγνωσαν
SubjunctiveSingular διαγνῶ διαγνῷς διαγνῷ
Dual διαγνῶτον διαγνῶτον
Plural διαγνῶμεν διαγνῶτε διαγνῶσιν*
OptativeSingular διαγνοίην διαγνοίης διαγνοίη
Dual διαγνοίητον διαγνοιήτην
Plural διαγνοίημεν διαγνοίητε διαγνοίησαν
ImperativeSingular διαγνώς διαγνώτω
Dual διαγνώτον διαγνώτων
Plural διαγνώτε διαγνώντων
Infinitive διαγνώναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγνους διαγνοντος διαγνουσα διαγνουσης διαγνον διαγνοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεγνόμην διεγνοῦ διέγνοτο
Dual διέγνοσθον διεγνόσθην
Plural διεγνόμεθα διέγνοσθε διέγνοντο
SubjunctiveSingular διαγνῶμαι διαγνῷ διαγνῶται
Dual διαγνῶσθον διαγνῶσθον
Plural διαγνώμεθα διαγνῶσθε διαγνῶνται
OptativeSingular διαγνοίμην διαγνοῖο διαγνοῖτο
Dual διαγνοῖσθον διαγνοίσθην
Plural διαγνοίμεθα διαγνοῖσθε διαγνοῖντο
ImperativeSingular διαγνοῦ διαγνόσθω
Dual διαγνόσθον διαγνόσθων
Plural διαγνόσθε διαγνόσθων
Infinitive διαγνοῦσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαγνομενος διαγνομενου διαγνομενη διαγνομενης διαγνομενον διαγνομενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ὥστε ἔγωγε οὐδὲ μνημονεύσειν εἰσ τὴν ὑστεραίαν ἔτι ᾤμην τούτων τὸν Δία, οὐχ ὅπωσ τηλικαῦτα ἐπ’ αὐτοῖσ ἀγανακτήσειν καὶ πάνδεινα ἡγήσεσθαι πεπονθέναι, εἰ διανέμων τισ κρέα παιδιάν τινα ἔπαιζε πειρώμενοσ εἰ διαγνώσεται τὸ βέλτιον ὁ αἱρούμενοσ. (Lucian, Prometheus, (no name) 8:2)
  • καὶ εἰ μὲν εἰσ ταῦτά τισ ὁρῶν τὸ μέγεθοσ ἐξετάζειν βουλήσεται τῆσ Ῥώμησ, πλανᾶσθαί τ’ ἀναγκασθήσεται καὶ οὐχ ἕξει βέβαιον σημεῖον οὐδέν, ᾧ διαγνώσεται, μέχρι ποῦ προβαίνουσα ἔτι πόλισ ἐστὶ καὶ πόθεν ἄρχεται μηκέτ’ εἶναι πόλισ, οὕτω συνύφανται τὸ ἄστυ τῇ χώρᾳ καὶ εἰσ ἄπειρον ἐκμηκυνομένησ πόλεωσ ὑπόληψιν τοῖσ θεωμένοισ παρέχεται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 13 5:1)
  • μὴ γὰρ γιγνώσκων τὴν οὐσίαν, τί ποτε βούλεται καὶ ὅτου ποτ’ ἐστὶν εἰκὼν ὄντωσ, σχολῇ τήν γε ὀρθότητα τῆσ βουλήσεωσ ἢ καὶ ἁμαρτίαν αὐτοῦ διαγνώσεται. (Plato, Laws, book 2 97:4)

Synonyms

  1. to distinguish

  2. to decide

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION