뜻

1. 날개, 지느러미

1. fin
2. (in the plural) gill

예문

• ταύτας Ἀριστοτέλης ἱστορεῖ τὰ μὲν βράγχια ἔχειν καλυπτά, εἶναι καρχαρόδοντας καὶ τῶν συναγελαζομένων καὶ σαρκοφάγων χολήν τε ἔχειν ἰσομήκη τῷ ἐντέρῳ καὶ σπλῆνα ὁμοίως, λέγεται δὲ ὡς θηρευθεῖσαι προσανάλλονται καὶ ἀποτρώγουσαι τὴν ὁρμιὰν ἐκφεύγουσιν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 62)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 62)

• λεπτὰ γὰρ ἔχουσαι τὰ βράγχια αὐτίκα ὑπὸ τοῦ θολοῦ τοὺς πόρους ἐπιπωματίζονται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 52 1:4)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 52 1:4)

• Θεόφραστος ἐν τῷ περὶ τῶν ἐν τῷ ξηρῷ διαιτωμένων ἔγχελύν φησιν καὶ μύραιναν πολὺν χρόνον δύνασθαι ἔξω τοῦ ὑγροῦ ζῆν διὰ τὸ μικρὰ ἔχειν βράγχια καὶ ὀλίγον δέχεσθαι τὸ ὑγρόν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 902)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 902)

• ἐξελὼν τὰ βράγχια, πλύνας, περικόψας τὰς ἀκάνθας τὰς κύκλῳ παράσχισον χρηστῶς διαπτύξας θ ὅλον τῷ σιλφίῳ μάστιξον εὖ τε καὶ καλῶς τυρῷ τε σάξον ἁλσὶ τ ἠδ ὀριγάνῳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 120 1:4)

  (아테나이오스, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 120 1:4)

• σχιζομένη γὰρ οὕτω κατὰ κορυφὴν ἡ θάλασσα τά τε βράγχια καταστέλλει καὶ κατὰ τῆς ἐπιφανείας ῥέουσα λείως πιέζει καὶ οὐκ ἀνίστησι τὸ φρικῶδες. (Plutarch, De sollertia animalium, chapter, section 28 5:1)

  (플루타르코스, De sollertia animalium, chapter, section 28 5:1)

• εὐνὴν δὲ ἀπὸ τῶν φύλλων ποιούμεθα, καὶ πῦρ ἄφθονον καίομεν, καὶ ὄρνεα δὲ θηρεύομεν τὰ εἰσπετόμενα, καὶ ζῶντας ἰχθῦς ἀγρεύομεν ἐξιόντες ἐπὶ τὰ βραγχία τοῦ θηρίου, ἔνθα καὶ λουόμεθα, ὁπόταν ἐπιθυμήσωμεν. (Lucian, Verae Historiae, book 1 34:6)

  (루키아노스, Verae Historiae, book 1 34:6)

유사 형태

• Βραγχίδας (10)
• Βραγχίδαις (9)
• βράγχια (6)
• βραγχίων (5)
• Βραγχιδῶν (3)
• Βραγχίδῃσι (3)
• βραγχία (2)
• Βραγχίδαι (1)
• βραγχί (1)
• Βραγχιδέων? (1)

출처: Wiktionary 고전 그리스어 단어 목록