Sense

1. to constrain, to be hard pressed or overpowered, suffer violence, forcibly made slaves, forced from one
2. to overpower by force, press hard, to do, violence, to lay violent hands on, to force, to force, [to be favourable]
3. to force
4. to use force, struggle, to force one's way, to increase in violence

Examples

• εἰ δέ τισ οὕτωσ ἔσται δύσερισ ὥστε καὶ πρὸσ ταῦτα ἀντιλέγειν, ὅτι μὲν ὕστερον ἐγράφησαν αἱ ῥητορικαὶ τέχναι τῶν ἀναλυτικῶν τε καὶ μεθοδικῶν καὶ τοπικῶν, ὁμολογῶν ἀληθὲσ εἶναι, οὐδὲν δὲ κωλύειν λέγων ἁπάσασ ταύτασ κατεσκευακέναι τὸν φιλόσοφον τὰσ πραγματείασ ἔτι παιδευόμενον παρὰ Πλάτωνι, ψυχρὰν μὲν καὶ ἀπίθανον ἐπιχείρησιν εἰσάγων, βιαζόμενοσ δὲ τὸ κακουργότατον τῶν ἐπιχειρημάτων ποιεῖν πιθανώτερον, ὅτι καὶ τὸ μὴ εἰκὸσ γίνεταί ποτε εἰκόσ, ἀφεὶσ ἃ πρὸσ ταῦτα λέγειν εἶχον ἐπὶ τὰσ αὐτοῦ τρέψομαι τοῦ φιλοσόφου μαρτυρίασ, ἃσ ἐν τῇ τρίτῃ βύβλῳ τῶν τεχνῶν τέθηκε περὶ τῆσ μεταφορᾶσ κατὰ λέξιν οὕτω γράφων· (Dionysius of Halicarnassus, Ad Ammaeum, chapter 81)
• ταῦτα μὲν δὴ φρονῶν προσῄειν αὐτοῖσ, ἐλελήθειν δ’ ἐμαυτὸν εἰσ αὐτό, φασί, τὸ πῦρ ἐκ τοῦ καπνοῦ βιαζόμενοσ. (Lucian, Necyomantia, (no name) 4:1)
• δεῖγμα δέ, ὡσ οὐδὲ νῦν γεγάμηκεν, ἀλλὰ καταναγκαζόμενοσ καὶ βιαζόμενοσ ἠρνήσατο. (Lucian, Dialogi meretricii, 4:13)
• δῆμοσ δ’ ὧδ’ ἂν ἄριστα σὺν ἡγεμόνεσσιν ἕποιτο,μήτε λίαν ἀνεθεὶσ μήτε βιαζόμενοσ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 12 2:2)
• "κἂν φάσκητε κύριοι πάντων ἀφῖχθαι, προστάττων καὶ βιαζόμενοσ ἀγνωμονήσει. (Plutarch, , chapter 14 7:4)

Similar forms

• βιάζῃ (7)
• βιάζετο (4)
• βιάζου (4)
• βιάζεο (2)
• βιάζεαι (1)
• βιάζοιτ (1)
• βιάζειν (1)
• βιάζετε (1)
• βιάζει (1)
• βιάζευ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.