ἀστραπή
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀστραπή
ἀστραπῆς
Structure:
ἀστραπ
(Stem)
+
η
(Ending)
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ὅτι παροξυνῶ ὡσ ἀστραπὴν τὴν μάχαιράν μου, καὶ ἀνθέξεται κρίματοσ ἡ χείρ μου, καὶ ἀποδώσω δίκην τοῖσ ἐχθροῖσ καὶ τοῖσ μισοῦσί με ἀνταποδώσω. (Septuagint, Liber Deuteronomii 32:41)
- καὶ ἀπέστειλε βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούσ, καὶ ἤστραψεν ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούσ. (Septuagint, Liber II Samuelis 22:15)
- ἄστραψον ἀστραπὴν καὶ σκορπιεῖσ αὐτούσ, ἐξαπόστειλον τὰ βέλη σου καὶ συνταράξεισ αὐτούσ. (Septuagint, Liber Psalmorum 143:6)
- ἀλλ’, ὦ ἄριστε, σὺ μὲν ὥσπερ τινὰ ἀστραπὴν παραδραμοῦσαν ἅπαξ εἶδεσ αὐτήν, καὶ ἐοίκασ τὰ πρόχειρα ταῦτα, λέγω δὲ τὸ σῶμα καὶ τὴν μορφήν, ἐπαινεῖν τῶν δὲ τῆσ ψυχῆσ ἀγαθῶν ἀθέατοσ εἶ, οὐδὲ οἶσθα ὅσον τὸ κάλλοσ ἐκεῖνό ἐστιν αὐτῆσ, μακρῷ τινι ἄμεινον καὶ θεοειδέστερον τοῦ σώματοσ. (Lucian, Imagines, (no name) 11:1)
- κἀκείνων γὰρ ἕκαστοσ ἔκτοσθεν μὲν Ποσειδῶν τισ ἢ Ζεύσ ἐστι πάγκαλοσ ἐκ χρυσίου καὶ ἐλέφαντοσ συνειργασμένοσ, κεραυνὸν ἢ ἀστραπὴν ἢ τρίαιναν ἔχων ἐν τῇ δεξιᾷ, ἢν δὲ ὑποκύψασ ἴδῃσ τὰ γ’ ἔνδον, ὄψει μοχλούσ τινασ καὶ γόμφουσ καὶ ἥλουσ διαμπὰξ πεπερονημένουσ καὶ κορμοὺσ καὶ σφῆνασ καὶ πίτταν καὶ πηλὸν καὶ τοιαύτην τινὰ πολλὴν ἀμορφίαν ὑποικουροῦσαν· (Lucian, Gallus, (no name) 24:8)