Hellas Alive Dictionary - αστραπη

Ancient Greek-English Dictionary

ἀστραπή

First declension Noun; Feminine

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀστραπ (Stem) + η (Ending)

Sense

lightning

	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἀστραπή	ἀστραπᾱ́	ἀστραπαί
Genitive	ἀστραπῆς	ἀστραπαῖν	ἀστραπῶν
Dative	ἀστραπῇ	ἀστραπαῖν	ἀστραπαῖς
Accusative	ἀστραπήν	ἀστραπᾱ́	ἀστραπᾱ́ς
Vocative	ἀστραπή	ἀστραπᾱ́	ἀστραπαί

Singular

Dual

Plural

Nominative

Genitive

Dative

Accusative

Vocative

Examples

πρὸ βροντῆσ κατασπεύδει ἀστραπή, καὶ πρὸ αἰσχυντηροῦ προελεύσεται χάρισ. (Septuagint, Liber Sirach 32:10)
καὶ Κύριοσ ἔσται ἐπ̓ αὐτοὺσ καὶ ἐξελεύσεται ὡσ ἀστραπὴ βολίσ, καὶ Κύριοσ παντοκράτωρ ἐν σάλπιγγι σαλπιεῖ καὶ πορεύσεται ἐν σάλῳ ἀπειλῆσ αὐτοῦ. (Septuagint, Prophetia Zachariae 9:14)
ὡσαύτωσ καὶ ἀστραπή, ὅταν ἐπιφανῇ, εὔοπτόσ ἐστι, τὸ δ’ αὐτὸ καὶ πνεῦμα ἐν πάσῃ χώρᾳ πνεῖ. (Septuagint, Litterae Ieremiae 1:61)
καὶ ἐν μέσῳ τῶν ζῴων ὅρασισ ὡσ ἀνθράκων πυρὸσ καιομένων, ὡσ ὄψισ λαμπάδων συστρεφομένων ἀναμέσον τῶν ζῴων καὶ φέγγοσ τοῦ πυρόσ, καὶ ἐκ τοῦ πυρὸσ ἐξεπορεύετο ἀστραπή. (Septuagint, Prophetia Ezechielis 1:13)
οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ ἀστραπὴ διαΐξασα καὶ βροντὴ καταρραγεῖσα καὶ ὑετὸσ ἢ χιὼν ἢ χάλαζα κατενεχθεῖσα καὶ ταῦτα δυσείκαστα πάντα καὶ ἀτέκμαρτα ἦν. (Lucian, Icaromenippus, (no name) 4:6)

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀστραπή

Sense

Declension

Examples

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀστραπή

Sense

Declension

Examples

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어