Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄστοργος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἄστοργος

Structure: ἀστοργ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: storgh/

Sense

  1. without natural affection, the heartless one

Examples

  • "τούτου γὰρ οὐδέν ἐστιν ἐρωτικώτεροσ ὁ μὴ διὰ κέρδοσ ἀλλ’ ἀφροδισίων ἕνεκα καὶ συνουσίασ ὑπομένων γυναῖκα μοχθηρὰν καὶ ἄστοργον ὥσπερ Στρατοκλεῖ τῷ ῥήτορι Φιλιππίδησ ὁ κωμικὸσ ἐπεγγελῶν ἐποίησεν ἀποστρεφομένησ τὴν κορυφὴν φιλεῖσ μόλισ εἰ δ’ οὖν καὶ τοῦτο τὸ πάθοσ δεῖ καλεῖν Ἔρωτα, θῆλυν καὶ νόθον ὥσπερ εἰσ Κυνόσαργεσ συντελοῦντα τὴν γυναικωνῖτιν· (Plutarch, Amatorius, section 4 2:12)
  • "ὁ δὲ τόποσ ἐστὶν ἑλώδησ ἐν ᾧ τρέφονται, ἐστὶ δὲ ἄστοργον πρὸσ τὰ ἔκγονα τὸ ὄρνεον καὶ ὀλιγωρεῖ τῶν νεωτέρων ὥστε ἀνάγκη τοῖσ ἱερεῦσιν ἐπιμελεῖσθαι αὐτῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 14, book 14, chapter 71 1:2)
  • ἄστοργον καὶ δυσεπίμικτον ἀμβλύνει καὶ ἀνασβέννυσι τὰσ ὁρμάσ. (Plutarch, Quaestiones Naturales, chapter 21 6:1)
  • ἅμα γὰρ ταῖσ αἰτίαισ ταύταισ φανῆναί με ἔδει θηριώδη καὶ τὴν ψυχὴν ἄστοργον καὶ πολλοῖσ ἑτέροισ πρότερον ἁμαρτήμασι ἔνοχον. (Aeschines, Speeches, , section 1462)
  • τινῶν δὲ αἰτιωμένων, αὐτὸσ Ἀνάξαρχοσ ἐπῄνει τὸ ἀδιάφορον καὶ ἄστοργον αὐτοῦ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. ia'. PURRWN 3:9)

Related

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION