Sense

1. the character of an a)/reskos, complaisance, obsequiousness

Examples

• καὶ τὸ μὲν λίαν πρὸς ἡδονὴν ἀρέσκεια, τὸ δ ὀλίγα καὶ μόγις εὐθάδεια: (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 60:2)
• καὶ ὁ Γάιος ἐκθαυμάσας τήν τε διάνοιαν αὐτοῦ καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν, ὡς ἐπ ἀρεσκείᾳ τῇ αὐτοῦ βιάζοιτο καὶ ὑπὲρ δύναμιν τῶν χρημάτων εὐπορίᾳ χρήσασθαι, βουλόμενός τε μιμήσασθαι τὴν Ἀγρίππου φιλοτιμίαν ἐφ ἡδονῇ τῇ αὐτοῦ πρασσομένην, ἀνειμένος ὑπὸ οἴνου καὶ τὴν διάνοιαν εἰς τὸ ἱλαρώτερον ἐκτετραμμένος, φησὶν ἐν συμποσίῳ παρακαλοῦντος εἰς πότον: (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 345:1)

Similar forms

• ἀρέσκει (115)
• ἀρέσκειν (61)
• ἀρέσκεσθαι (11)
• ἀρεσκείας (7)
• ἀρέσκειαν (6)
• ἀρεσκείᾳ (1)
• ἀρεσκέτω (1)
• ἄρεσκε (1)
• ἀρέσκεις (1)
• ἀρέσκεια (1)
• ἀρέσκεται (1)
• ἀρέσκειαι? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.