Lucian, Dearum judicium, (no name) 2:

(루키아노스, Dearum judicium, (no name) 2:)

ἐγὼ μέν, ὦ Ζεῦ, εἰ καὶ τὸν Μῶμον αὐτὸν ἐπιστήσειασ ἡμῖν δικαστήν, θαρροῦσα βαδιοῦμαι πρὸσ τὴν ἐπίδειξιν τί γὰρ ἂν καὶ μωμήσαιτό μου; χρὴ δὲ καὶ ταύταισ ἀρέσκειν τὸν ἄνθρωπον. ἐρασθῇσ ‐ ενδ. οὐδ’ ἡμεῖσ, ὦ Ἀφροδίτη, δέδιμεν, οὐδ’ ἂν ὁ Ἄρησ ὁ σὸσ ἐπιτραπῇ τὴν δίαιταν· ἀλλὰ δεχόμεθα καὶ τοῦτον, ὅστισ ἂν ᾖ, τὸν Πάριν. ἦ καὶ σοὶ ταῦτα, ὦ θύγατερ, συνδοκεῖ; τί φήσ; ἀποστρέφῃ καὶ ἐρυθριᾷσ; ἔστι μὲν ἴδιον τὸ αἰδεῖσθαι τὰ τοιαῦτα ὑμῶν τῶν παρθένων ἐπινεύεισ δ’ ὅμωσ. ἄπιτε οὖν καὶ μὴ χαλεπήνητε τῷ δικαστῇ αἱ νενικημέναι μηδὲ κακὸν ἐντρίψησθε τῷ νεανίσκῳ· οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε ἐπ’ ἴσησ πάσασ εἶναι καλάσ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION