뜻

1. 추종, 정중, 공손

1. the character of an a)/reskos, complaisance, obsequiousness

예문

• καὶ τὸ μὲν λίαν πρὸς ἡδονὴν ἀρέσκεια, τὸ δ ὀλίγα καὶ μόγις εὐθάδεια: (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 2 60:2)

  (아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 2 60:2)

• καὶ ὁ Γάιος ἐκθαυμάσας τήν τε διάνοιαν αὐτοῦ καὶ τὴν μεγαλοπρέπειαν, ὡς ἐπ ἀρεσκείᾳ τῇ αὐτοῦ βιάζοιτο καὶ ὑπὲρ δύναμιν τῶν χρημάτων εὐπορίᾳ χρήσασθαι, βουλόμενός τε μιμήσασθαι τὴν Ἀγρίππου φιλοτιμίαν ἐφ ἡδονῇ τῇ αὐτοῦ πρασσομένην, ἀνειμένος ὑπὸ οἴνου καὶ τὴν διάνοιαν εἰς τὸ ἱλαρώτερον ἐκτετραμμένος, φησὶν ἐν συμποσίῳ παρακαλοῦντος εἰς πότον: (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 18 345:1)

  (플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 18 345:1)

유사 형태

• ἀρέσκει (115)
• ἀρέσκειν (61)
• ἀρέσκεσθαι (11)
• ἀρεσκείας (7)
• ἀρέσκειαν (6)
• ἄρεσκε (1)
• ἀρέσκεις (1)
• ἀρέσκεια (1)
• ἀρέσκεται (1)
• ἀρέσκειαι (1)
• ἀρεσκείᾳ (1)
• ἀρεσκέτω? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.