Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποτελευτάω

α-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποτελευτάω

Structure: ἀπο (Prefix) + τελευτά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to end, in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποτελεύτω ἀποτελεύτᾳς ἀποτελεύτᾳ
Dual ἀποτελεύτᾱτον ἀποτελεύτᾱτον
Plural ἀποτελεύτωμεν ἀποτελεύτᾱτε ἀποτελεύτωσιν*
SubjunctiveSingular ἀποτελεύτω ἀποτελεύτῃς ἀποτελεύτῃ
Dual ἀποτελεύτητον ἀποτελεύτητον
Plural ἀποτελεύτωμεν ἀποτελεύτητε ἀποτελεύτωσιν*
OptativeSingular ἀποτελεύτῳμι ἀποτελεύτῳς ἀποτελεύτῳ
Dual ἀποτελεύτῳτον ἀποτελευτῷτην
Plural ἀποτελεύτῳμεν ἀποτελεύτῳτε ἀποτελεύτῳεν
ImperativeSingular ἀποτελεῦτᾱ ἀποτελευτᾶτω
Dual ἀποτελεύτᾱτον ἀποτελευτᾶτων
Plural ἀποτελεύτᾱτε ἀποτελευτῶντων, ἀποτελευτᾶτωσαν
Infinitive ἀποτελεύτᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποτελευτων ἀποτελευτωντος ἀποτελευτωσα ἀποτελευτωσης ἀποτελευτων ἀποτελευτωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποτελεύτωμαι ἀποτελεύτᾳ ἀποτελεύτᾱται
Dual ἀποτελεύτᾱσθον ἀποτελεύτᾱσθον
Plural ἀποτελευτῶμεθα ἀποτελεύτᾱσθε ἀποτελεύτωνται
SubjunctiveSingular ἀποτελεύτωμαι ἀποτελεύτῃ ἀποτελεύτηται
Dual ἀποτελεύτησθον ἀποτελεύτησθον
Plural ἀποτελευτώμεθα ἀποτελεύτησθε ἀποτελεύτωνται
OptativeSingular ἀποτελευτῷμην ἀποτελεύτῳο ἀποτελεύτῳτο
Dual ἀποτελεύτῳσθον ἀποτελευτῷσθην
Plural ἀποτελευτῷμεθα ἀποτελεύτῳσθε ἀποτελεύτῳντο
ImperativeSingular ἀποτελεύτω ἀποτελευτᾶσθω
Dual ἀποτελεύτᾱσθον ἀποτελευτᾶσθων
Plural ἀποτελεύτᾱσθε ἀποτελευτᾶσθων, ἀποτελευτᾶσθωσαν
Infinitive ἀποτελεύτᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποτελευτωμενος ἀποτελευτωμενου ἀποτελευτωμενη ἀποτελευτωμενης ἀποτελευτωμενον ἀποτελευτωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἡ δὲ αἰδοῦσ γε αὖ λίαν πλήρησ ψυχὴ καὶ ἀκέραστοσ τόλμησ ἀνδρείασ, ἐπὶ δὲ γενεὰσ πολλὰσ οὕτω γεννηθεῖσα, νωθεστέρα φύεσθαι τοῦ καιροῦ καὶ ἀποτελευτῶσα δὴ παντάπασιν ἀναπηροῦσθαι. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 322:5)

Synonyms

  1. to end

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION