Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 288:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 288:)

ὅταν οὖν τοῦτο ἐν ψυχῇ κατὰ διάνοιαν ἐγγίγνηται μετὰ σιγῆσ, πλὴν δόξησ ἔχεισ ὅτι προσείπῃσ αὐτό; καὶ πῶσ; τί δ’ ὅταν μὴ καθ’ αὑτὸ ἀλλὰ δι’ αἰσθήσεωσ παρῇ τινι, τὸ τοιοῦτον αὖ πάθοσ ἆρ’ οἱο͂́ν τε ὀρθῶσ εἰπεῖν ἕτερόν τι πλὴν φαντασίαν; οὐδέν. οὐκοῦν ἐπείπερ λόγοσ ἀληθὴσ ἦν καὶ ψευδήσ, τούτων δ’ ἐφάνη διάνοια μὲν αὐτῆσ πρὸσ ἑαυτὴν ψυχῆσ διάλογοσ, δόξα δὲ διανοίασ ἀποτελεύτησισ, "φαίνεται" δὲ ὃ λέγομεν σύμμειξισ αἰσθήσεωσ καὶ δόξησ, ἀνάγκη δὴ καὶ τούτων τῷ λόγῳ συγγενῶν ὄντων ψευδῆ τε αὐτῶν ἔνια καὶ ἐνίοτε εἶναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION