Hellas Alive Dictionary - αποπλησσω

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποπλήσσω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποπλήσσω ἀποπλήξω ἀποπλῆξα ἀποπέπληγα ἀποπέπληγμαι ἀπεπλάγην

Structure: ἀπο (Prefix) + πλήσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

I strike to earth
I cripple with a stroke, disable
(passive) I lose my senses, become dizzy, become dumbfounded
(middle) I drive back, repulse

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποπλήσσω	ἀποπλήσσεις	ἀποπλήσσει
	Dual		ἀποπλήσσετον	ἀποπλήσσετον
	Plural	ἀποπλήσσομεν	ἀποπλήσσετε	ἀποπλήσσουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀποπλήσσω	ἀποπλήσσῃς	ἀποπλήσσῃ
	Dual		ἀποπλήσσητον	ἀποπλήσσητον
	Plural	ἀποπλήσσωμεν	ἀποπλήσσητε	ἀποπλήσσωσιν*
Optative	Singular	ἀποπλήσσοιμι	ἀποπλήσσοις	ἀποπλήσσοι
	Dual		ἀποπλήσσοιτον	ἀποπλησσοίτην
	Plural	ἀποπλήσσοιμεν	ἀποπλήσσοιτε	ἀποπλήσσοιεν
Imperative	Singular		ἀποπλήσσε	ἀποπλησσέτω
	Dual		ἀποπλήσσετον	ἀποπλησσέτων
	Plural		ἀποπλήσσετε	ἀποπλησσόντων, ἀποπλησσέτωσαν
Infinitive		ἀποπλήσσειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποπλησσων ἀποπλησσοντος	ἀποπλησσουσα ἀποπλησσουσης	ἀποπλησσον ἀποπλησσοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποπλήσσομαι	ἀποπλήσσει, ἀποπλήσσῃ	ἀποπλήσσεται
	Dual		ἀποπλήσσεσθον	ἀποπλήσσεσθον
	Plural	ἀποπλησσόμεθα	ἀποπλήσσεσθε	ἀποπλήσσονται
Subjunctive	Singular	ἀποπλήσσωμαι	ἀποπλήσσῃ	ἀποπλήσσηται
	Dual		ἀποπλήσσησθον	ἀποπλήσσησθον
	Plural	ἀποπλησσώμεθα	ἀποπλήσσησθε	ἀποπλήσσωνται
Optative	Singular	ἀποπλησσοίμην	ἀποπλήσσοιο	ἀποπλήσσοιτο
	Dual		ἀποπλήσσοισθον	ἀποπλησσοίσθην
	Plural	ἀποπλησσοίμεθα	ἀποπλήσσοισθε	ἀποπλήσσοιντο
Imperative	Singular		ἀποπλήσσου	ἀποπλησσέσθω
	Dual		ἀποπλήσσεσθον	ἀποπλησσέσθων
	Plural		ἀποπλήσσεσθε	ἀποπλησσέσθων, ἀποπλησσέσθωσαν
Infinitive		ἀποπλήσσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποπλησσομενος ἀποπλησσομενου	ἀποπλησσομενη ἀποπλησσομενης	ἀποπλησσομενον ἀποπλησσομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποπλήξω	ἀποπλήξεις	ἀποπλήξει
	Dual		ἀποπλήξετον	ἀποπλήξετον
	Plural	ἀποπλήξομεν	ἀποπλήξετε	ἀποπλήξουσιν*
Optative	Singular	ἀποπλήξοιμι	ἀποπλήξοις	ἀποπλήξοι
	Dual		ἀποπλήξοιτον	ἀποπληξοίτην
	Plural	ἀποπλήξοιμεν	ἀποπλήξοιτε	ἀποπλήξοιεν
Infinitive		ἀποπλήξειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποπληξων ἀποπληξοντος	ἀποπληξουσα ἀποπληξουσης	ἀποπληξον ἀποπληξοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀποπλήξομαι	ἀποπλήξει, ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξεται
	Dual		ἀποπλήξεσθον	ἀποπλήξεσθον
	Plural	ἀποπληξόμεθα	ἀποπλήξεσθε	ἀποπλήξονται
Optative	Singular	ἀποπληξοίμην	ἀποπλήξοιο	ἀποπλήξοιτο
	Dual		ἀποπλήξοισθον	ἀποπληξοίσθην
	Plural	ἀποπληξοίμεθα	ἀποπλήξοισθε	ἀποπλήξοιντο
Infinitive		ἀποπλήξεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποπληξομενος ἀποπληξομενου	ἀποπληξομενη ἀποπληξομενης	ἀποπληξομενον ἀποπληξομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπέπλησσον	ἀπέπλησσες	ἀπέπλησσεν*
	Dual		ἀπεπλήσσετον	ἀπεπλησσέτην
	Plural	ἀπεπλήσσομεν	ἀπεπλήσσετε	ἀπέπλησσον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεπλησσόμην	ἀπεπλήσσου	ἀπεπλήσσετο
	Dual		ἀπεπλήσσεσθον	ἀπεπλησσέσθην
	Plural	ἀπεπλησσόμεθα	ἀπεπλήσσεσθε	ἀπεπλήσσοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπέπληξα	ἀπέπληξας	ἀπέπληξεν*
	Dual		ἀπεπλήξατον	ἀπεπληξάτην
	Plural	ἀπεπλήξαμεν	ἀπεπλήξατε	ἀπέπληξαν
Subjunctive	Singular	ἀποπλήξω	ἀποπλήξῃς	ἀποπλήξῃ
	Dual		ἀποπλήξητον	ἀποπλήξητον
	Plural	ἀποπλήξωμεν	ἀποπλήξητε	ἀποπλήξωσιν*
Optative	Singular	ἀποπλήξαιμι	ἀποπλήξαις	ἀποπλήξαι
	Dual		ἀποπλήξαιτον	ἀποπληξαίτην
	Plural	ἀποπλήξαιμεν	ἀποπλήξαιτε	ἀποπλήξαιεν
Imperative	Singular		ἀποπλήξον	ἀποπληξάτω
	Dual		ἀποπλήξατον	ἀποπληξάτων
	Plural		ἀποπλήξατε	ἀποπληξάντων
Infinitive		ἀποπλήξαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποπληξᾱς ἀποπληξαντος	ἀποπληξᾱσα ἀποπληξᾱσης	ἀποπληξαν ἀποπληξαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀπεπληξάμην	ἀπεπλήξω	ἀπεπλήξατο
	Dual		ἀπεπλήξασθον	ἀπεπληξάσθην
	Plural	ἀπεπληξάμεθα	ἀπεπλήξασθε	ἀπεπλήξαντο
Subjunctive	Singular	ἀποπλήξωμαι	ἀποπλήξῃ	ἀποπλήξηται
	Dual		ἀποπλήξησθον	ἀποπλήξησθον
	Plural	ἀποπληξώμεθα	ἀποπλήξησθε	ἀποπλήξωνται
Optative	Singular	ἀποπληξαίμην	ἀποπλήξαιο	ἀποπλήξαιτο
	Dual		ἀποπλήξαισθον	ἀποπληξαίσθην
	Plural	ἀποπληξαίμεθα	ἀποπλήξαισθε	ἀποπλήξαιντο
Imperative	Singular		ἀποπλήξαι	ἀποπληξάσθω
	Dual		ἀποπλήξασθον	ἀποπληξάσθων
	Plural		ἀποπλήξασθε	ἀποπληξάσθων
Infinitive		ἀποπλήξεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀποπληξαμενος ἀποπληξαμενου	ἀποπληξαμενη ἀποπληξαμενης	ἀποπληξαμενον ἀποπληξαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

I strike to earth
- ἀνακρούω (to strike up)
- προσβάλλω (to strike, with)
- πατάσσω ( I strike)
- κρούω (to strike)
- κατάρχω (to strike)
- ἐλαύνω (to strike)
- ἐξερείπω (to strike off, to fall to earth, streaming downwards from)
I cripple with a stroke
- κατατραυματίζω (to cover with wounds, to disable utterly, cripple)
I lose my senses
- ἰλιγγιάω (to be or become dizzy, lose one's head)
I drive back
- ἐκκρούω (to drive back, repulse, to frustrate)
- ἀνακόπτω (to drive back)
- ἀναστέλλω (to keep back, repulse, to retire)
- ἐρωέω (to drive or force back)

Derived

διαπλήσσω (to break or cleave in pieces)
ἐκπλήσσω (to strike out of, drive away from, to drive away)
ἐπιπλήσσω (to strike at, strike smartly, to chastise)
καταπλήσσω (to strike down, to strike with amazement, astound)
παραπλήσσω (to strike at the side: - , to be stricken on one side: to be deranged, frantic)
πλήσσω (to strike, smite, I strike an object into motion)
προεκπλήσσω (to astound before)
προσεπιπλήσσω (to rebuke besides)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀποπλήσσω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Synonyms

I strike to earth

I cripple with a stroke

I lose my senses

I drive back

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀποπλήσσω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Synonyms

I strike to earth

I cripple with a stroke

I lose my senses

I drive back

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어