- ἐντεῦθεν εἰσ τήν Παρθικὴν ἀναζεύξασ καὶ σχολάζων πρῶτον ἐνεδύσατο τήν βαρβαρικὴν στολὴν, εἴτε βουλόμενοσ αὑτὸν συνοικειοῦν τοῖσ ἐπιχωρίοισ νόμοισ, ὡσ μέγα πρὸσ ἐξημέρωσιν ἀνθρώπων τὸ σύνηθεσ καὶ ὁμόφυλον, εἴτ’ ἀπόπειρά τισ ὑφεῖτο τῆσ προσκυνήσεωσ αὕτη τοῖσ Μακεδόσι, κατὰ μικρὸν ἀνασχέσθαι τήν ἐκδιαίτησιν αὐτοῦ καὶ μεταβολὴν ἐθιζομένοισ, οὐ μὴν τήν γε Μηδικὴν ἐκείνην προσήκατο παντάπασι βαρβαρικὴν καὶ ἀλλόκοτον οὖσαν, οὐδὲ ἀναξυρίδασ οὐδὲ κάνδυν οὐδὲ τιάραν ἔλαβεν, ἀλλὰ ἐν μέσῳ τινὰ τῆσ Περσικῆσ καὶ τῆσ Μηδικῆσ μιξάμενοσ εὖ πωσ, ἀτυφοτέραν μὲν ἐκείνησ, ταύτησ δὲ σοβαρωτέραν οὖσαν. (Plutarch, Alexander, chapter 45 1:1)
(플루타르코스, Alexander, chapter 45 1:1)
- ἀποπειρᾷ μου καὶ τοῦτο, ἔφη, μάλιστα πάντων ἐπιστάμενοσ. (Xenophon, Works on Socrates, , chapter 19 14:2)
(크세노폰, Works on Socrates, , chapter 19 14:2)
- καὶ τοῦτ’, ὦ ἄνδρεσ Ἀθηναῖοι, οὐχ ὅτι μία τριήρησ ἦν, μικρὸν ὑποληπτέον, ἀλλ’ ὅτι ἀπόπειρα ἐγένετο, εἰ περιοψόμεθα, ἵνα μετὰ πλειόνων αὐτοῖσ ἐγγένηται τοῦτο πράττειν, καὶ ὅτι οὐκ ἐφρόντισαν τῶν κοινῶν δογμάτων, καθάπερ οὐδὲ τῶν προειρημένων. (Demosthenes, Speeches 11-20, 33:3)
(데모스테네스, Speeches 11-20, 33:3)
- καὶ γὰρ οὐδὲ περὶ σοῦ δύναμαι κατανοῆσαι πότερα δοκοῦντά σοι λέγεισ αὐτὰ ἢ ἐμοῦ ἀποπειρᾷ. (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 95:3)
(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 95:3)
