Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποκάμνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀποκάμνω

Structure: ἀπο (Prefix) + κάμν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to grow quite weary, fail or flag utterly, to be quite weary of
  2. to cease
  3. to flinch from toil

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκάμνω ἀποκάμνεις ἀποκάμνει
Dual ἀποκάμνετον ἀποκάμνετον
Plural ἀποκάμνομεν ἀποκάμνετε ἀποκάμνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀποκάμνω ἀποκάμνῃς ἀποκάμνῃ
Dual ἀποκάμνητον ἀποκάμνητον
Plural ἀποκάμνωμεν ἀποκάμνητε ἀποκάμνωσιν*
OptativeSingular ἀποκάμνοιμι ἀποκάμνοις ἀποκάμνοι
Dual ἀποκάμνοιτον ἀποκαμνοίτην
Plural ἀποκάμνοιμεν ἀποκάμνοιτε ἀποκάμνοιεν
ImperativeSingular ἀποκάμνε ἀποκαμνέτω
Dual ἀποκάμνετον ἀποκαμνέτων
Plural ἀποκάμνετε ἀποκαμνόντων, ἀποκαμνέτωσαν
Infinitive ἀποκάμνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαμνων ἀποκαμνοντος ἀποκαμνουσα ἀποκαμνουσης ἀποκαμνον ἀποκαμνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποκάμνομαι ἀποκάμνει, ἀποκάμνῃ ἀποκάμνεται
Dual ἀποκάμνεσθον ἀποκάμνεσθον
Plural ἀποκαμνόμεθα ἀποκάμνεσθε ἀποκάμνονται
SubjunctiveSingular ἀποκάμνωμαι ἀποκάμνῃ ἀποκάμνηται
Dual ἀποκάμνησθον ἀποκάμνησθον
Plural ἀποκαμνώμεθα ἀποκάμνησθε ἀποκάμνωνται
OptativeSingular ἀποκαμνοίμην ἀποκάμνοιο ἀποκάμνοιτο
Dual ἀποκάμνοισθον ἀποκαμνοίσθην
Plural ἀποκαμνοίμεθα ἀποκάμνοισθε ἀποκάμνοιντο
ImperativeSingular ἀποκάμνου ἀποκαμνέσθω
Dual ἀποκάμνεσθον ἀποκαμνέσθων
Plural ἀποκάμνεσθε ἀποκαμνέσθων, ἀποκαμνέσθωσαν
Infinitive ἀποκάμνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποκαμνομενος ἀποκαμνομενου ἀποκαμνομενη ἀποκαμνομενης ἀποκαμνομενον ἀποκαμνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • περὶ τὸ λαβεῖν τῇ διανοίᾳ τὸ χρησίμωσλεγόμενον ὄντεσ, ὑπομένωμεν τοὺσ τῶν εὐφυῶν δοκούντων γέλωτασ, ὥσπερ ὁ Κλεάνθησ καὶ ὁ Ξενοχράτησ βραδύτεροι δοκοῦντεσ εἶναι τῶν συσχολαστῶν οὐκ ἀπεδίδρασκον ἐχ τοῦ μανθάνειν οὐδ’ ἀπέκαμνον, ἀλλὰ φθάνοντεσ εἰσ ἑαυτοὺσ ἔπαιζον, ἀγγείοισ τε βραχυστόμοισ καὶ πινακίσι χαλκαῖσ ἀπεικάζοντεσ, ὡσ μόλισ μὲν παραδεχόμενοι τοὺσ λόγουσ, ἀσφαλῶσ δὲ καὶ βεβαίωσ τηροῦντεσ. (Plutarch, De Recta Ratione Audiendi, chapter, section 18 1:1)
  • καὶ μέχρι πέμπτησ ἡμέρασ προσβολαὶ μὲν ἐγίνοντο τῶν Ῥωμαίων ἀδιάλειπτοι, ἐκδρομαὶ δὲ τῶν Ιὠταπατηνῶν καὶ τειχομαχίαι καρτερώτεραι, καὶ οὔτε Ιοὐδαῖοι τὴν τῶν πολεμίων ἰσχὺν κατωρρώδουν οὔτε Ῥωμαῖοι πρὸσ τὸ τῆσ πόλεωσ δυσάλωτον ἀπέκαμνον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 195:1)
  • οἱ δὲ τὸ ταμιεύεσθαι χαλεπώτερον ἐνδείασ ὑπελάμβανον, καὶ τὸ μὴ αὐτεξούσιον αὐτῶν πλέον ἐκίνει τὴν ὄρεξιν, καὶ καθάπερ εἰσ ἔσχατον ἤδη δίψουσ προήκοντεσ ἀπέκαμνον. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 228:1)

Synonyms

  1. to grow quite weary

  2. to cease

  3. to flinch from toil

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION