- καὶ τὸ πρᾶγμα ὑπερήδιστον, οἶμαι, οἴκων ὁ κάλλιστοσ ἐσ ὑποδοχὴν λόγων ἀναπεπταμένοσ καὶ ἐπαίνου καὶ εὐφημίασ μεστὸσ ὤν, ἠρέμα καὶ αὐτὸσ ὥσπερ τὰ ἄντρα συνεπηχῶν καὶ τοῖσ λεγομένοισ παρακολουθῶν καὶ παρατείνων τὰ τελευταῖα τῆσ φωνῆσ καὶ τοῖσ ὑστάτοισ τῶν λόγων ἐμβραδύνων, μᾶλλον δὲ ὡσ ἄν τισ εὐμαθὴσ ἀκροατὴσ διαμνημονεύων τὰ εἰρημένα καὶ τὸν λέγοντα ἐπαινῶν καὶ ἀντίδοσιν οὐκ ἄμουσον ποιούμενοσ πρὸσ αὐτά· (Lucian, De Domo, (no name) 3:2)
(루키아노스, De Domo, (no name) 3:2)
- ὑπὲρ ἀντιδόσεωσ πρὸσ Μεγακλείδην· (Dionysius of Halicarnassus, De Dinarcho, , chapter 13 3:5)
(디오니시오스, De Dinarcho, , chapter 13 3:5)
- οἱ δέ γε θύοντεσ οὐ τῆσ χρείασ ἕνεκα θύουσιν, ἀντίδοσιν δὴ ^ τινα ποιούμενοι καὶ ὥσπερ ὠνούμενοι τὰ ἀγαθὰ παρ’ ἡμῶν, ἀλλὰ τιμῶντεσ ἄλλωσ τὸ βέλτιον. (Lucian, Juppiter confuatus, (no name) 7:7)
(루키아노스, Juppiter confuatus, (no name) 7:7)
- μηθεὶσ δ’ ἀγνοεῖν μ’ ὑπολάβῃ μήθ’ ὅτι Ἀφαρεὺσ ὁ πρόγονόσ τε καὶ εἰσποίητοσ Ἰσοκράτει γενόμενοσ ἐν τῷ πρὸσ Μεγακλείδην περὶ τῆσ Ἀντιδόσεωσ λόγῳ διορίζεται μηδεμίαν ὑπὸ τοῦ πατρὸσ ὑπόθεσιν εἰσ δικαστήριον γεγράφθαι, μήθ’ ὅτι δέσμασ πάνυ πολλὰσ δικανικῶν λόγων Ἰσοκρατείων περιφέρεσθαί φησιν ὑπὸ τῶν βυβλιοπωλῶν Ἀριστοτέλησ. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 183)
(디오니시오스, De Isocrate, chapter 183)
- ὤπυιεσ γὰρ ἐκεῖνον, ὁ δ’ αὖθισ σὴν παράκοιτιν, ἀντίδοσιν ταύτην ὕβρεωσ ἄκρην ^ ἀποτίνων. (Lucian, Alexander, (no name) 50:3)
(루키아노스, Alexander, (no name) 50:3)
- Ὧδε μὲν ἐπὶ βραχὺ ἔληξαν αἱ στάσεισ ἐπὶ Σύλλα, καὶ κακῶν ἀντίδοσισ ἦν ὧν ὁ Σύλλασ εἰργάζετο· (Appian, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 3:5)
(아피아노스, The Civil Wars, book 1, PROOIMION 3:5)
- ἡ δὲ ἀντίδοσισ ἥδε τήν τε ἡγεμονίαν, ὦ πολῖται, ἐσ εὐδαιμονίαν ἄκραν ὑπερήγαγε καὶ τοὺσ ἀξίουσ ἐτίμησε, καὶ οἱ τετιμημένοι χάριν εἶχον ὑμῖν. (Appian, The Civil Wars, book 4, chapter 12 4:5)
(아피아노스, The Civil Wars, book 4, chapter 12 4:5)
- οὕτω τόν τε ἄχρι τούτου χρόνον δωρεὰν ἔσχον παρὰ τῶν θεῶν καὶ μετὰ τοῦτο ἀνεβίων ὑπὸ τοῖσ θεοῖσ καί τισ οἱο͂ν ἀντίδοσισ αὕτη συνέβη. (Aristides, Aelius, Orationes, 10:19)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 10:19)
- καὶ μὴν εἰ ὥσπερ μισθὸσ ἀρετῆσ εὐφημίαι, οὕτω καὶ κατωρθωμένων ἐστὶν ἀντίδοσισ, ἀνάγκη θαυμάζεσθαι μὲν ἀρετὴν, τοὺσ δ’ ὁτιοῦν ἀγαθὸν εἰργασμένουσ τιμᾶσθαι, ἐάν τε ἀτέλειαν ταύτην φῇσ ἐάν θ’ ὁτιοῦν. (Aristides, Aelius, Orationes, 25:2)
(아리스티데스, 아일리오스, 연설, 25:2)