Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀμέθυστος

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: ἀμέθυστος ἀμέθυστος ἀμέθυστον

Structure: ἀ (Prefix) + μεθυστ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: mequ/w

Sense

  1. not drunken, without drunkenness
  2. not intoxicating

Examples

  • καὶ πολλοὶ εἰσ τὰσ κατασκευαζομένασ ἀμεθύστουσ προσλαμβάνουσι τὸ τῆσ κράμβησ σπέρμα, καὶ ἐν ᾧ δ’ ἂν ἀμπελῶνι κράμβαι φύωνται, ἀμαυρότεροσ ὁ οἶνοσ γίνεται, διὸ καὶ Συβαρῖται, φησὶ Τίμαιοσ, πρὸ τοῦ πίνειν κράμβασ ἤσθιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 622)
  • ἡμέρασ πρῶτον ὀλίγασ ἀοργήτουσ ἔγνων οἱο͂ν ἀμεθύστουσ καὶ ἀοίνουσ διαγαγεῖν ὥσπερ νηφάλια καὶ μελίσπονδα θύων· (Plutarch, De cohibenda ira, section 16 20:2)
  • ἡμέρασ πρῶτον ὀλίγασ ἀοργήτουσ οἱο͂ν ἀμεθύστουσ καὶ ἀοίνουσ διαγαγεῖν ὥσπερ νηφάλια καὶ μελίσπονδα θύοντα· (Plutarch, De cohibenda ira, section 16 7:2)

Synonyms

  1. not drunken

  2. not intoxicating

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION