- τοῖσ δαιτυμόνεσ χέρ’ ἐφέντεσ ἐν στόμασὶν τ’ ἔθεσαν καὶ ἀπήγαγον ἄλλυδισ ἄλλον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 12:2)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 12 12:2)
- εἶτ’ ἐπὶ δεῖπνον ἐρχόμεσθ’ ἄλλυδισ ἄλλοσ ἡμῶν μᾶζαν ἐπ’ ἀλλόφυλον, οὗ δεῖ χαρίεντα πολλὰ τὸν κόλακ’ εὐθέωσ λέγειν ἢ ’ κφέρεται θύραζε. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 30 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 30 1:1)
- αἰεὶ δ’ ἄλλυδισ ἄλλη, ὅπῃ κύρσειε μάλιστα ἠπείρου χθαμαλῆσ, εἱλίσσεται· (Apollodorus, Argonautica, book 2 16:21)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 16:21)
- καί κέν με διὰ στόματοσ φορέουσαι Κολχίδεσ ἄλλυδισ ἄλλαι ἀεικέα μωμήσονται· (Apollodorus, Argonautica, book 3 13:46)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 3 13:46)
- αἶψα δὲ νόσφιν Ιἤσονα μοῦνον ἑταίρων ἐκπροκαλεσσαμένη ἄγεν ἄλλυδισ, ὄφρ’ ἐλίασθεν πολλὸν ἑκάσ, στονόεντα δ’ ἐνωπαδὶσ ἔκφατο μῦθον· (Apollodorus, Argonautica, book 4 7:2)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 7:2)