Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀλείφω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀλείφω ἀλείψω ἤλειψα ἀλήλιφα ἀλήλιμμαι ἠλείφθην

Structure: ἀλείφ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: From Root !lip, with a prefixed, v. li/pos

Sense

I anoint, grease

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλείφω	ἀλείφεις	ἀλείφει
	Dual		ἀλείφετον	ἀλείφετον
	Plural	ἀλείφομεν	ἀλείφετε	ἀλείφουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀλείφω	ἀλείφῃς	ἀλείφῃ
	Dual		ἀλείφητον	ἀλείφητον
	Plural	ἀλείφωμεν	ἀλείφητε	ἀλείφωσιν*
Optative	Singular	ἀλείφοιμι	ἀλείφοις	ἀλείφοι
	Dual		ἀλείφοιτον	ἀλειφοίτην
	Plural	ἀλείφοιμεν	ἀλείφοιτε	ἀλείφοιεν
Imperative	Singular		ά̓λειφε	ἀλειφέτω
	Dual		ἀλείφετον	ἀλειφέτων
	Plural		ἀλείφετε	ἀλειφόντων, ἀλειφέτωσαν
Infinitive		ἀλείφειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειφων ἀλειφοντος	ἀλειφουσα ἀλειφουσης	ἀλειφον ἀλειφοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλείφομαι	ἀλείφει, ἀλείφῃ	ἀλείφεται
	Dual		ἀλείφεσθον	ἀλείφεσθον
	Plural	ἀλειφόμεθα	ἀλείφεσθε	ἀλείφονται
Subjunctive	Singular	ἀλείφωμαι	ἀλείφῃ	ἀλείφηται
	Dual		ἀλείφησθον	ἀλείφησθον
	Plural	ἀλειφώμεθα	ἀλείφησθε	ἀλείφωνται
Optative	Singular	ἀλειφοίμην	ἀλείφοιο	ἀλείφοιτο
	Dual		ἀλείφοισθον	ἀλειφοίσθην
	Plural	ἀλειφοίμεθα	ἀλείφοισθε	ἀλείφοιντο
Imperative	Singular		ἀλείφου	ἀλειφέσθω
	Dual		ἀλείφεσθον	ἀλειφέσθων
	Plural		ἀλείφεσθε	ἀλειφέσθων, ἀλειφέσθωσαν
Infinitive		ἀλείφεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειφομενος ἀλειφομενου	ἀλειφομενη ἀλειφομενης	ἀλειφομενον ἀλειφομενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλείψω	ἀλείψεις	ἀλείψει
	Dual		ἀλείψετον	ἀλείψετον
	Plural	ἀλείψομεν	ἀλείψετε	ἀλείψουσιν*
Optative	Singular	ἀλείψοιμι	ἀλείψοις	ἀλείψοι
	Dual		ἀλείψοιτον	ἀλειψοίτην
	Plural	ἀλείψοιμεν	ἀλείψοιτε	ἀλείψοιεν
Infinitive		ἀλείψειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειψων ἀλειψοντος	ἀλειψουσα ἀλειψουσης	ἀλειψον ἀλειψοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλείψομαι	ἀλείψει, ἀλείψῃ	ἀλείψεται
	Dual		ἀλείψεσθον	ἀλείψεσθον
	Plural	ἀλειψόμεθα	ἀλείψεσθε	ἀλείψονται
Optative	Singular	ἀλειψοίμην	ἀλείψοιο	ἀλείψοιτο
	Dual		ἀλείψοισθον	ἀλειψοίσθην
	Plural	ἀλειψοίμεθα	ἀλείψοισθε	ἀλείψοιντο
Infinitive		ἀλείψεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειψομενος ἀλειψομενου	ἀλειψομενη ἀλειψομενης	ἀλειψομενον ἀλειψομενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλειφθήσομαι	ἀλειφθήσῃ	ἀλειφθήσεται
	Dual		ἀλειφθήσεσθον	ἀλειφθήσεσθον
	Plural	ἀλειφθησόμεθα	ἀλειφθήσεσθε	ἀλειφθήσονται
Optative	Singular	ἀλειφθησοίμην	ἀλειφθήσοιο	ἀλειφθήσοιτο
	Dual		ἀλειφθήσοισθον	ἀλειφθησοίσθην
	Plural	ἀλειφθησοίμεθα	ἀλειφθήσοισθε	ἀλειφθήσοιντο
Infinitive		ἀλειφθήσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειφθησομενος ἀλειφθησομενου	ἀλειφθησομενη ἀλειφθησομενης	ἀλειφθησομενον ἀλειφθησομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ή̓λειφον	ή̓λειφες	ή̓λειφεν*
	Dual		ἠλείφετον	ἠλειφέτην
	Plural	ἠλείφομεν	ἠλείφετε	ή̓λειφον
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠλειφόμην	ἠλείφου	ἠλείφετο
	Dual		ἠλείφεσθον	ἠλειφέσθην
	Plural	ἠλειφόμεθα	ἠλείφεσθε	ἠλείφοντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ή̓λειψα	ή̓λειψας	ή̓λειψεν*
	Dual		ἠλείψατον	ἠλειψάτην
	Plural	ἠλείψαμεν	ἠλείψατε	ή̓λειψαν
Subjunctive	Singular	ἀλείψω	ἀλείψῃς	ἀλείψῃ
	Dual		ἀλείψητον	ἀλείψητον
	Plural	ἀλείψωμεν	ἀλείψητε	ἀλείψωσιν*
Optative	Singular	ἀλείψαιμι	ἀλείψαις	ἀλείψαι
	Dual		ἀλείψαιτον	ἀλειψαίτην
	Plural	ἀλείψαιμεν	ἀλείψαιτε	ἀλείψαιεν
Imperative	Singular		ά̓λειψον	ἀλειψάτω
	Dual		ἀλείψατον	ἀλειψάτων
	Plural		ἀλείψατε	ἀλειψάντων
Infinitive		ἀλείψαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειψᾱς ἀλειψαντος	ἀλειψᾱσα ἀλειψᾱσης	ἀλειψαν ἀλειψαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠλειψάμην	ἠλείψω	ἠλείψατο
	Dual		ἠλείψασθον	ἠλειψάσθην
	Plural	ἠλειψάμεθα	ἠλείψασθε	ἠλείψαντο
Subjunctive	Singular	ἀλείψωμαι	ἀλείψῃ	ἀλείψηται
	Dual		ἀλείψησθον	ἀλείψησθον
	Plural	ἀλειψώμεθα	ἀλείψησθε	ἀλείψωνται
Optative	Singular	ἀλειψαίμην	ἀλείψαιο	ἀλείψαιτο
	Dual		ἀλείψαισθον	ἀλειψαίσθην
	Plural	ἀλειψαίμεθα	ἀλείψαισθε	ἀλείψαιντο
Imperative	Singular		ά̓λειψαι	ἀλειψάσθω
	Dual		ἀλείψασθον	ἀλειψάσθων
	Plural		ἀλείψασθε	ἀλειψάσθων
Infinitive		ἀλείψεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειψαμενος ἀλειψαμενου	ἀλειψαμενη ἀλειψαμενης	ἀλειψαμενον ἀλειψαμενου
Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠλείφθην	ἠλείφθης	ἠλείφθη
	Dual		ἠλείφθητον	ἠλειφθήτην
	Plural	ἠλείφθημεν	ἠλείφθητε	ἠλείφθησαν
Subjunctive	Singular	ἀλείφθω	ἀλείφθῃς	ἀλείφθῃ
	Dual		ἀλείφθητον	ἀλείφθητον
	Plural	ἀλείφθωμεν	ἀλείφθητε	ἀλείφθωσιν*
Optative	Singular	ἀλειφθείην	ἀλειφθείης	ἀλειφθείη
	Dual		ἀλειφθείητον	ἀλειφθειήτην
	Plural	ἀλειφθείημεν	ἀλειφθείητε	ἀλειφθείησαν
Imperative	Singular		ἀλείφθητι	ἀλειφθήτω
	Dual		ἀλείφθητον	ἀλειφθήτων
	Plural		ἀλείφθητε	ἀλειφθέντων
Infinitive		ἀλειφθῆναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀλειφθεις ἀλειφθεντος	ἀλειφθεισα ἀλειφθεισης	ἀλειφθεν ἀλειφθεντος

Perfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλήλιφα	ἀλήλιφας	ἀλήλιφεν*
	Dual		ἀληλίφατον	ἀληλίφατον
	Plural	ἀληλίφαμεν	ἀληλίφατε	ἀληλίφᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἀληλίφω	ἀληλίφῃς	ἀληλίφῃ
	Dual		ἀληλίφητον	ἀληλίφητον
	Plural	ἀληλίφωμεν	ἀληλίφητε	ἀληλίφωσιν*
Optative	Singular	ἀληλίφοιμι	ἀληλίφοις	ἀληλίφοι
	Dual		ἀληλίφοιτον	ἀληλιφοίτην
	Plural	ἀληλίφοιμεν	ἀληλίφοιτε	ἀληλίφοιεν
Imperative	Singular		ἀλήλιφε	ἀληλιφέτω
	Dual		ἀληλίφετον	ἀληλιφέτων
	Plural		ἀληλίφετε	ἀληλιφόντων
Infinitive		ἀληλιφέναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀληλιφως ἀληλιφοντος	ἀληλιφυῑα ἀληλιφυῑᾱς	ἀληλιφον ἀληλιφοντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀλήλιμμαι	ἀλήλιψαι	ἀλήλιπται
	Dual		ἀλήλιφθον	ἀλήλιφθον
	Plural	ἀληλῖμμεθα	ἀλήλιφθε	ἀληλίφαται
Imperative	Singular		ἀλήλιψο	ἀληλίφθω
	Dual		ἀλήλιφθον	ἀληλίφθων
	Plural		ἀλήλιφθε	ἀληλίφθων
Infinitive		ἀλήλιφθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἀληλιμμενος ἀληλιμμενου	ἀληλιμμενη ἀληλιμμενης	ἀληλιμμενον ἀληλιμμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

τίνα γὰρ ἐλπίδα καὶ αὐτὸσ ἔχων εἰσ ^ τὰ βιβλία καὶ ἀνατυλίττεισ ἀεὶ καὶ διακολλᾷσ καὶ περικόπτεισ καὶ ἀλείφεισ τῷ κρόκῳ καὶ τῇ κέδρῳ καὶ διφθέρασ περιβάλλεισ καὶ ὀμφαλοὺσ ἐντίθησ, ὡσ δή τι ἀπολαύσων αὐτῶν ; (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 16:1)
τοῦτο τῇ νύμφῃ φράσον, ὅταν στρατιώτασ καταλέγωσι, τουτῳὶ νύκτωρ ἀλειφέτω τὸ πέοσ τοῦ νυμφίου. (Aristophanes, Acharnians, Lyric-Scene, antistrophe 1:16)
ψάλλειν μανθάνουσιν οἱ ἄνθρωποι καὶ ὀρχεῖσθαι καὶ ἀναγιγνώσκειν γράμματα καὶ γεωργεῖν καὶ ἱππεύειν ὑποδεῖσθαι μανθάνουσι περιβάλλεσθαι καὶ ἀλείφεσθαι· (Plutarch, An virtus doceri possit, section 1 3:1)
ὃ δέ γ’ ἥδιστον τούτων ἐστὶν πάντων, οὗ ’γὼ ’πελελήσμην, ὅταν οἴκαδ’ ἰώ τὸν μισθὸν ἔχων, κἄπειθ’ ἥκονθ’ ἅμα πάντεσ ἀσπάζωνται διὰ τἀργύριον, καὶ πρῶτα μὲν ἡ θυγάτηρ με ἀπονίζῃ καὶ τὼ πόδ’ ἀλείφῃ καὶ προσκύψασα φιλήσῃ καὶ παππίζουσ’ ἅμα τῇ γλώττῃ <τὸ> τριώβολον ἐκκαλαμᾶται, καὶ τὸ γύναιόν μ’ ὑποθωπεῦσαν φυστὴν μᾶζαν προσενέγκῃ, κἄπειτα καθεζομένη παρ’ ἐμοὶ προσαναγκάζῃ, ’φάγε τουτί, ἔντραγε τουτί· (Aristophanes, Wasps, Agon, epirrheme 2:1)
"τῷ δὲ τοῦ μύρου ὀνόματι πρῶτοσ Ἀρχίλοχοσ κέχρηται λέγων οὐκ ἂν μύροισι γραῦσ ἐοῦσ1’ ἠλείφετο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, book 15, chapter 36 4:5)
" καὶ "ἐφ’ οἱο͂ν ἵππον οἱο͂ν ὄνον ἀλείφω. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, D, Kef. b'. CENOKRATHS 1:4)

Derived

ἀπαλείφω (to wipe off, expunge, to cancel)
ἐναλείφω (to anoint with, to anoint oneself)
ἐξαλείφω (to plaster or wash over, to wipe out, obliterate)
ἐπαλείφω (to smear over, plaster up)
παραλείφω (to bedaub as with ointment)
περιαλείφω (to smear all over, anoint)
προσαλείφω (to rub or smear upon)
συναλείφω (to smear or gloss over)
συνεξαλείφω (to abolish together)
ὑπαλείφω (to lay thinly on, to spread like salve;, to anoint)

Similar forms

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀλείφω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀλείφω

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Perfect tense

Examples

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어