ἀκόνιτον?
Second declension Noun; Neuter
Transliteration: akoniton
Principal Part:
ἀκόνιτον
ἀκονίτου
Structure:
ἀκονιτ
(Stem)
+
ον
(Ending)
Etym.: (어원이 불명확함.)
Sense
- leopard's bane, Aconitum anthora
- wolf's bane, Aconitum napellus
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐμοὶ γοῦν πολὺ ἀσφαλέστερον σκυτοτομεῖν ἐπικεκυφότα ἢ πίνειν ἀπὸ χρυσῆς φιάλης κωνείῳ ἢ ἀκονίτῳ συνανακραθεῖσαν φιλοτησίαν ὁ γοῦν κίνδυνος ἐμοὶ μέν, εἰ παρολίσθοι τὸ σμιλίον καὶ ἁμάρτοι τῆς τομῆς τῆς ἐπ εὐθύ, ὀλίγον τι αἱμάξαι τοὺς δακτύλους ἐντεμόντα: (Lucian, Gallus, (no name) 26:2)
- ἐθέλω δέ σοι καὶ ἄλλο ὅμοιον εἰπεῖν φιλοσοφίας περὶ γεύματος, καὶ μή με νομίσῃς βλασφημεῖν περὶ αὐτῆς, ἢν εἴπω ὅτι φαρμάκῳ ὀλεθρίῳ ἐοίκεν, οἱο῀ν κωνείῳ ἢ ἀκονίτῳ ἢ ἄλλῳ τῶν τοιούτων: (Lucian, 127:1)
- πάντα πράγματα ζητεῖ, τὰ ξένων, τὰ ἡγεμόνων, οὐδ ἀκινδύνως ταῦτα ζητῶν ἀλλ οἱο῀ν, εἴ τις ἀκονίτου γεύοιτο πολυπραγμονῶν τὴν ποιότητα, φθάσειεν ἂν τῆς αἰσθήσεως προανελὼν τὸν αἰσθανόμενον, οὕτως οἱ τὰ τῶν μειζόνων κακὰ ζητοῦντες προαναλίσκουσι τῆς γνώσεως ἑαυτούς. (Plutarch, De curiositate, section 42)
- ἀλλ οἱο῀ν, εἴ τις ἀκονίτου γεύοιτο πολυπραγμονῶν τὴν ποιότητα, φθάσει τῆς αἰσθήσεως προανελὼν τὸν προαισθανόμενον: (Plutarch, De curiositate, section 4 1:3)
- Σουρήναν μὲν γὰρ οὐ μετὰ πολὺν χρόνον Ὑρώδης φθόνῶ τῆς δόξης ἀπέκτεινεν, Ὑρώδῃ δὲ ἀποβαλόντι Πάκορον ὑπὸ Ῥωμαίων μάχῃ κρατηθέντα, καὶ νοσήσαντι νόσον εἰς ὓδρωπα τραπεῖσαν, Φραάτης ὁ υἱὸς ἐπιβουλεύων ἀκόνιτον ἔδωκεν. (Plutarch, chapter 33 5:2)
- "πάντες ἔγνωσαν τὴν τοῦ φαρμάκου ταύτην φιλοτησίαν, οὐ προῄεσαν τῶν οἰκιῶν πρὶν φαγεῖν πήγανον τοῦτο γὰρ τοὺς προφαγόντας μηδὲν πάσχειν πίνοντας τὸ ἀκόνιτον ὃ καὶ κληθῆναί φησι διὰ τὸ φύεσθαι ἐν τόπῳ Ἀκόναις καλουμένῳ ὄντι περὶ τὴν Ἡράκλειαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 29 1:1)
- Ἄτταλος δὲ ὁ Φιλομήτωρ ἐκήπευε τὰς φαρμακώδεις βοτάνας, οὐ μόνον ὑοσκύαμον καὶ ἐλλέβορον, ἀλλὰ καὶ κώνειον καὶ ἀκόνιτον καὶ δορύκνιον, αὐτὸς ἐν τοῖς βασιλείοις σπείρων καὶ φυτεύων, ὀπούς τε καὶ καρπὸν αὐτῶν ἔργον πεποιημένος εἰδέναι καὶ κομίζεσθαι καθ ὡρ´αν. (Plutarch, Demetrius, chapter 20 2:2)
- ἐγεννήθη δὲ ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ ἐννάτῃ Ὀλυμπιάδι, καὶ ἀπέθανεν ἀκόνιτον πιὼν ἐν Χαλκιδι, διότι ἐκαλεῖτο πρὸς εὐθύνας ἐπειδὴ ἔγραψε Παιᾶνα εἰς Ἑρμείαν τὸν εὐνοῦχον. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , section7)
- μέλλων Εὐρυμέδων ποτ Ἀριστοτέλην ἀσεβείας γράψασθαι, Δηοῦς μύστιδος ὢν πρόπολος, ἀλλὰ πιὼν ἀκόνιτον ὑπέκφυγε: (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1071)
