Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀκόνιτον

Second declension Noun; Neuter Transliteration:

Principal Part: ἀκόνιτον ἀκονίτου

Structure: ἀκονιτ (Stem) + ον (Ending)

Etym.: (어원이 불명확함.)

Sense

  1. leopard's bane, Aconitum anthora
  2. wolf's bane, Aconitum napellus

Declension

Second declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἐμοὶ γοῦν πολὺ ἀσφαλέστερον σκυτοτομεῖν ἐπικεκυφότα ἢ πίνειν ἀπὸ χρυσῆσ φιάλησ κωνείῳ ἢ ἀκονίτῳ συνανακραθεῖσαν φιλοτησίαν ὁ γοῦν κίνδυνοσ ἐμοὶ μέν, εἰ παρολίσθοι τὸ σμιλίον καὶ ἁμάρτοι τῆσ τομῆσ τῆσ ἐπ’ εὐθύ, ὀλίγον τι αἱμάξαι τοὺσ δακτύλουσ ἐντεμόντα· (Lucian, Gallus, (no name) 26:2)
  • ἐθέλω δέ σοι καὶ ἄλλο ὅμοιον εἰπεῖν φιλοσοφίασ περὶ γεύματοσ, καὶ μή με νομίσῃσ βλασφημεῖν περὶ αὐτῆσ, ἢν εἴπω ὅτι φαρμάκῳ ὀλεθρίῳ ἐοίκεν, οἱο͂ν κωνείῳ ἢ ἀκονίτῳ ἢ ἄλλῳ τῶν τοιούτων· (Lucian, 127:1)
  • πάντα πράγματα ζητεῖ, τὰ ξένων, τὰ ἡγεμόνων, οὐδ’ ἀκινδύνωσ ταῦτα ζητῶν ἀλλ’ οἱο͂ν, εἴ τισ ἀκονίτου γεύοιτο πολυπραγμονῶν τὴν ποιότητα, φθάσειεν ἂν τῆσ αἰσθήσεωσ προανελὼν τὸν αἰσθανόμενον, οὕτωσ οἱ τὰ τῶν μειζόνων κακὰ ζητοῦντεσ προαναλίσκουσι τῆσ γνώσεωσ ἑαυτούσ. (Plutarch, De curiositate, section 42)
  • ἀλλ’ οἱο͂ν, εἴ τισ ἀκονίτου γεύοιτο πολυπραγμονῶν τὴν ποιότητα, φθάσει τῆσ αἰσθήσεωσ προανελὼν τὸν προαισθανόμενον· (Plutarch, De curiositate, section 4 1:3)
  • Σουρήναν μὲν γὰρ οὐ μετὰ πολὺν χρόνον Ὑρώδησ φθόνῶ τῆσ δόξησ ἀπέκτεινεν, Ὑρώδῃ δὲ ἀποβαλόντι Πάκορον ὑπὸ Ῥωμαίων μάχῃ κρατηθέντα, καὶ νοσήσαντι νόσον εἰσ ὓδρωπα τραπεῖσαν, Φραάτησ ὁ υἱὸσ ἐπιβουλεύων ἀκόνιτον ἔδωκεν. (Plutarch, chapter 33 5:2)
  • "πάντεσ ἔγνωσαν τὴν τοῦ φαρμάκου ταύτην φιλοτησίαν, οὐ προῄεσαν τῶν οἰκιῶν πρὶν φαγεῖν πήγανον τοῦτο γὰρ τοὺσ προφαγόντασ μηδὲν πάσχειν πίνοντασ τὸ ἀκόνιτον ὃ καὶ κληθῆναί φησι διὰ τὸ φύεσθαι ἐν τόπῳ Ἀκόναισ καλουμένῳ ὄντι περὶ τὴν Ἡράκλειαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 29 1:1)
  • Ἄτταλοσ δὲ ὁ Φιλομήτωρ ἐκήπευε τὰσ φαρμακώδεισ βοτάνασ, οὐ μόνον ὑοσκύαμον καὶ ἐλλέβορον, ἀλλὰ καὶ κώνειον καὶ ἀκόνιτον καὶ δορύκνιον, αὐτὸσ ἐν τοῖσ βασιλείοισ σπείρων καὶ φυτεύων, ὀπούσ τε καὶ καρπὸν αὐτῶν ἔργον πεποιημένοσ εἰδέναι καὶ κομίζεσθαι καθ’ ὡρ́αν. (Plutarch, Demetrius, chapter 20 2:2)
  • ἐγεννήθη δὲ ἐν τῇ ἐνενηκοστῇ ἐννάτῃ Ὀλυμπιάδι, καὶ ἀπέθανεν ἀκόνιτον πιὼν ἐν Χαλκιδι, διότι ἐκαλεῖτο πρὸσ εὐθύνασ ἐπειδὴ ἔγραψε Παιᾶνα εἰσ Ἑρμείαν τὸν εὐνοῦχον. (Unknown, Elegy and Iambus, Volume II, , section7)
  • μέλλων Εὐρυμέδων ποτ’ Ἀριστοτέλην ἀσεβείασ γράψασθαι, Δηοῦσ μύστιδοσ ὢν πρόπολοσ, ἀλλὰ πιὼν ἀκόνιτον ὑπέκφυγε· (Unknown, Greek Anthology, Volume II, book 7, chapter 1071)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION