뜻

1. 상속자, 후계자

1. an heiress

예문

• ἐὰν δὲ μηδεὶς ᾖ τούτων, ἐὰν μὲν ἐπίκληρός τις ᾖ, τὸν κύριον ἔχειν, ἐὰν δὲ μὴ ᾖ, ὅτῳ ἂν ἐπιτρέψῃ, τοῦτον κύριον εἶναι. (Demosthenes, Speeches 41-50, 32:1)

  (데모스테네스, Speeches 41-50, 32:1)

• ὀρφανὴ γάρ τις εὐγενὴς ἐπίκληρος, ἀπορουμένη παντελῶς τῶν κατὰ τὸν βίον καὶ διὰ τὴν πενίαν οὐ δυναμένη συνοικῆσαι, κατέφυγεν ἐπὶ τὸν δῆμον, καὶ μετὰ δακρύων ἐκθεμένη τὴν ἑαυτῆς ἐρημίαν τε καὶ καταφρόνησιν, πρὸς δὲ τούτοις ὑπογραψαμένη τὴν διόρθωσιν τοῦ νόμου, ὥστε ἀντὶ τῆς ἐκτίσεως τῶν πεντακοσίων δραχμῶν γράψαι συνοικεῖν κατ ἀνάγκην τὸν ἄγχιστα γένους τῇ ἐπιδικασθείσῃ ἐπικλήρῳ: (Diodorus Siculus, Library, book xii, chapter 17 10:1)

  (디오도로스 시켈로스, Library, book xii, chapter 17 10:1)

유사 형태

• ἐπικλήρου (19)
• ἐπικλήρων (19)
• ἐπίκληρον (13)
• Ἐπικλήρῳ (11)
• ἐπικλήρους (6)
• ἐπικληρῶσαι (3)
• ἐπίκληρός (1)
• Ἐπικληρικὸς (1)
• ἐπικληροῦσιν (1)
• ἐπικληροῦσι (1)
• ἐπίκληρος (1)
• ἐπικληρώσῃ (1)
• ἐπίκληροι? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.