뜻

1. 정상, 꼭대기, 경사

1. a height, a steep

예문

• ἀλλὰ σύλλεξαι σθένος καὶ πνεῦμ ἄθροισον, αἶπος ἐκβαλὼν ὁδοῦ. (Euripides, Phoenissae, episode15)

  (에우리피데스, Phoenissae, episode15)

• ἡ δ ἀγχοῦ Τάρπεια παραὶ Καπιτώλιον αἶπος ναίουσα Ῥώμης ἔπλετο τειχολέτις, Κελτῶν ἣ στέρξασα γαμήλια λέκτρα γενέσθαι σκηπτούχῳ, πατέρων οὐκ ἐφύλαξε δόμους. (Plutarch, chapter 17 5:6)

  (플루타르코스, chapter 17 5:6)

• ὕβρις, εἰ πολλῶν ὑπερπλησθῇ μάταν, ἃ μὴ πίκαιρα μηδὲ συμφέροντα, ἀκρότατον εἰσαναβᾶς αἶπος ἀπότομον ὤρουσεν εἰς ἀνάγκαν, ἔνθ οὐ ποδὶ χρησίμῳ χρῆται. (Sophocles, Oedipus Tyrannus, choral, antistrophe 12)

  (소포클레스, 오이디푸스 튀란노스, choral, antistrophe 12)

• μέγαν δὲ πανὸν ἐκ νήσου τρίτον Ἀθῷον αἶπος Ζηνὸς ἐξεδέξατο, ὑπερτελής τε, πόντον ὥστε νωτίσαι, ἰσχὺς πορευτοῦ λαμπάδος πρὸς ἡδονὴν πεύκη τὸ χρυσοφεγγές, ὥς τις ἥλιος, σέλας παραγγείλασα Μακίστου σκοπαῖς: (Aeschylus, Agamemnon, episode 1:4)

  (아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:4)

• ἔστ ἔσκηψεν εὖτ ἀφίκετο Ἀραχναῖον αἶπος, ἀστυγείτονας σκοπάς: (Aeschylus, Agamemnon, episode 1:13)

  (아이스킬로스, 아가멤논, episode 1:13)

유사 형태

• αἰπόλος (25)
• αἰπόλια (13)
• αἶπος (10)
• αἰπόλον (10)
• αἰπόλε (9)
• αἰπόλου (2)
• αἰπόλοι (2)
• αἰπόλῳ (2)
• αἰπόλων (2)
• αἰπολῶ (1)
• αἰπολίῳ? (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.