뜻

2. 소송상의, 논쟁을 일삼는

1. fit for contest or debate
2. contentious, eager for applause, contentiously, to be disposed to fight

예문

• ἐν οἷσ ὁ μέγιστοσ κίνδυνοσ ἐν τῷ πολιτικῷ λόγῳ ἢ ἐπακολουθήσαντα καὶ ἐπισπασθέντα τῇ φύσει τῶν ἐννοημάτων, καὶ καθάπαξ ἀποστάντα τῶν ὑποκειμένων διαφθεῖραι [δὲ] τὸ δόκιμον τοῦ λόγου καὶ ὑπόκενον ἐργάσασθαι καὶ γενέσθαι παρόμοιον τοῖσ μετεωρολόγοισ τῶν σοφιστῶν, ἢ τὸ μέτρον τὸ ἐν τούτοισ ἐπισκεψάμενον, εἰσ ὅσον ἐξαίρεται ὁ ἀγωνιστικὸσ λόγοσ καὶ οἷστισιν ἀναμιγνύμενοσ οὐκ ἀμοιρεῖ ἐν τοῖσ ὁρ́οισ τοῦ ἀγωνιστικὴν μένειν τὴν σεμνότητα καὶ μὴ διαμαρτεῖν. (Aristides, Aelius, Ars Rhetorica, , 6:1)

  (아리스티데스, 아일리오스, Ars Rhetorica, , 6:1)

• τοῦ δὲ ζητητικοῦ καὶ αὐτοῦ δύο εἰσὶν οἱ πρῶτοι χαρακτῆρεσ, ὅ τε γυμναστικὸσ καὶ ἀγωνιστικόσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 48:4)

  (디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, G, PLATWN 48:4)

유사 형태

• ἀγωνιστικὸν (7)
• ἀγωνιστικῆς (5)
• ἀγωνιστικῶν (3)
• ἀγωνιστικὴ (2)
• ἀγωνιστικοῦ (2)
• ἀγωνιστικὰ (2)
• ἀγωνιστικήν (2)
• ἀγωνιστική (2)
• ἀγωνιστικὸς (1)
• ἀγωνιστικῶς (1)
• ἀγωνιστικῇ (1)
• ἀγωνιστικός (1)
• ἀγωνιστικόν (1)
• ἀγωνιστικὴν (1)
• ἀγωνιστικοὺς (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.