- βασιλεὺσ δ’ ἐπεὶ πετραέσσασ ἐλαύνων ἵκετ’ ἐκ Πυθῶνοσ, ἅπαντασ ἐν οἴκῳ εἴρετο παῖδα, τὸν Εὐάδνα τέκοι· (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 6 15:1)
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 6 15:1)
- νῦν δ’ Ὀλυμπία στεφανωσάμενοσ καὶ δὶσ ἐκ Πυθῶνοσ Ἰσθμοῖ τ’, Ἐργότελεσ, θερμὰ Νυμφᾶν λουτρὰ βαστάζεισ, ὁμιλέων παρ’ οἰκείαισ ἀρούραισ. (Pindar, Odes, olympian odes, olympian 12 5:1)
(핀다르, Odes, olympian odes, olympian 12 5:1)
- τὺ δ’,Ἑκαταβόλε, πάνδοκον ναὸν εὐκλέα διανέμων Πυθῶνοσ ἐν γυάλοισ, τὸ μὲν μέγιστον τόθι χαρμάτων ὤπασασ· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 8 18:1)
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 8 18:1)
- δέξαι στεφάνωμα τόδ’ ἐκ Πυθῶνοσ εὐδόξῳ Μίδᾳ, αὐτόν τέ νιν Ἑλλάδα νικάσαντα τέχνᾳ, τάν ποτε Παλλὰσ ἐφεῦρε θρασειᾶν Γοργόνων οὔλιον θρῆνον διαπλέξαισ’ Ἀθάνα· (Pindar, Odes, pythian odes, pythian 12 2:1)
(핀다르, Odes, pythian odes, pythian 12 2:1)
- τὸ κρατήσιππον γὰρ ἐσ ἁρ̀μ’ ἀναβαίνων ματέρι καὶ διδύμοισ παίδεσσιν αὐδὰν μανύει Πυθῶνοσ αἰπεινᾶσ ὁμοκλάροισ ἐπόπταισ. (Pindar, Odes, nemean odes, nemean 9 2:1)
(핀다르, Odes, nemean odes, nemean 9 2:1)
- Πύθωνοσ δέ τινοσ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ εὐπαρύφων νεανίσκου ὡραίου ἐρεσχηλοῦντοσ αὐτὸν καὶ προτείνοντοσ ἐρώτημά τι σοφιστικὸν καὶ κελεύοντοσ εἰπεῖν τοῦ συλλογισμοῦ τὴν λύσιν, Ἕν, ἔφη, οἶδα, τέκνον, ὅτι περαίνει. (Lucian, (no name) 15:1)
(루키아노스, (no name) 15:1)
- εἶτα ἑξῆσ Γιγάντων ἐπανάστασιν, πυρὸσ κλοπήν, ἀνθρώπων πλάσιν, Προμηθέωσ κόλασιν, Ἔρωτοσ ἰσχὺν ἑκατέρου,^ καὶ μετὰ ταῦτα Δήλου πλάνην καὶ Λητοῦσ ὠδῖνασ καὶ Πύθωνοσ ἀναίρεσιν καὶ Τιτυοῦ ἐπιβουλὴν καὶ τὸ μέσον τῆσ γῆσ εὑρισκόμενον πτήσει τῶν ἀετῶν. (Lucian, De saltatione, (no name) 38:1)
(루키아노스, De saltatione, (no name) 38:1)
- Θέμιν δ’ ἐπεὶ γᾶσ ἰὼν παῖδ’ ἀπενάσσατο <Πυθῶνοσ> ἀπὸ ζαθέων χρηστηρίων, νύχια Χθὼν ἐτεκνώσατο φάσματ’ ὀ<νείρων>, οἳ πολέσιν μερόπων τά τε πρῶτα, τά τ’ ἔπειθ’, ὅσσα τ’ ἔμελλε τυχεῖν, ὕπνου κατὰ δνοφερὰσ γᾶσ εὐ‐ νὰσ ἔφραζον· (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 11)
(에우리피데스, Iphigenia in Tauris, choral, antistrophe 11)
- "Κλέαρχοσ ὁ Σολεὺσ οὐδενὸσ ὢν δεύτεροσ τῶν τοῦ σοφοῦ Ἀριστοτέλουσ μαθητῶν ἐν τῷ προτέρῳ περὶ Παροιμιῶν ’τὴν Λητώ,’ φησιν, ’ἐκ Χαλκίδοσ τῆσ Εὐβοίασ ἀνακομίζουσαν εἰσ Δελφοὺσ Ἀπόλλωνα καὶ Ἄρτεμιν γενέσθαι περὶ τὸ τοῦ κληθέντοσ Πύθωνοσ σπήλαιον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:3)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:3)
- "καὶ φερομένου τοῦ Πύθωνοσ ἐπ’ αὐτοὺσ ἡ Λητὼ τῶν παίδων τὸν ἕτερον ἐν ταῖσ ἀγκάλαισ ἔχουσα, προσβᾶσα τῷ λίθῳ τῷ νῦν ἔτι κειμένῳ ὑπὸ τῷ ποδὶ τῆσ χαλκῆσ εἰργασμένησ Λητοῦσ, ὃ τῆσ τότε πράξεωσ μίμημα γενόμενον ἀνάκειται παρά· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:4)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 15, compendium in ce, chapter 62 1:4)