Ancient Greek-English Dictionary Language

Πίερες

Third declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Πίερες Πιερων

Sense

  1. an inhabitant of Pieria; a Pierian

Examples

  • ταύτῃ μὲν δὴ παρ’ αὐτὰ τὰ τείχεα τὴν ὁδὸν ἐποιέετο, ἐκ δεξιῆσ χειρὸσ τὸ Πάγγαιον ὄροσ ἀπέργων, ἐὸν μέγα τε καὶ ὑψηλόν, ἐν τῷ χρύσεά τε καὶ ἀργύρεα ἔνι μέταλλα, τὰ νέμονται Πίερέσ τε καὶ Ὀδόμαντοι καὶ μάλιστα Σάτραι. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 112 2:2)
  • πεζοῦ δὲ τὸν Θρήικεσ παρείχοντο καὶ Παίονεσ καὶ Εὀρδοὶ καὶ Βοττιαῖοι καὶ τὸ Χαλκιδικὸν γένοσ καὶ Βρύγοι καὶ Πίερεσ καὶ Μακεδόνεσ καὶ Περραιβοὶ καὶ Ἐνιῆνεσ καὶ Δόλοπεσ καὶ Μάγνητεσ καὶ Ἀχαιοὶ καὶ ὅσοι τῆσ Θρηίκησ τὴν παραλίην νέμονται, τούτων τῶν ἐθνέων τριήκοντα μυριάδασ δοκέω γενέσθαι. (Herodotus, The Histories, book 7, chapter 185 3:1)
  • οἱ μὲν ἐκ Κρήτησ, ὥσ φασι, τὸ γένοσ ὄντεσ, ἡγεμόνα ἔχοντεσ Βόττωνα, Θρᾳκῶν δὲ Πίερεσ μὲν ἐνέμοντο τὴν Πιερίαν καὶ τὰ περὶ τὸν Ὄλυμπον, Παίονεσ δὲ τὰ περὶ τὸν Ἀξιὸν ποταμὸν καὶ τὴν καλουμένην διὰ τοῦτο Ἀμφαξῖτιν, Ἠδωνοὶ δὲ καὶ Βισάλται τὴν λοιπὴν μέχρι Στρυμόνοσ· (Strabo, Geography, Book 7, chapter fragments 24:5)
  • ἐκαλοῦντο δὲ Πίερεσ· (Strabo, Geography, Book 9, chapter 2 40:17)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION