Μοῦσα
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
Μοῦσα
Μοῦσης
Structure:
Μους
(Stem)
+
α
(Ending)
Etym.: Ma/w
Sense
- the Muse, the Muses
- music, song, eloquence, arts, accomplishments
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἀταλᾶσ ὑπὸ ματρὸσ <ἄρν’> Ἀργείων ὀρέων ποτὲ κληδὼν ἐν πολιαῖσι μένει φήμαισ εὐαρμόστοισ ἐν καλάμοισ Πᾶνα μοῦσαν ἡδύθροον πνέοντ’, ἀγρῶν ταμίαν, χρυσέαν καλλιπλόκαμον πορεῦσαι. (Euripides, choral, strophe 11)
- πρόφαινε δὴ σὺ Μοῦσαν ἐπὶ νέᾳ νέαν. (Aristophanes, Lysistrata, Lyric-Scene, lyric 1:1)
- ἀντιψάλμουσ ᾠδὰσ ὕμνων τ’ Ἀσιητᾶν σοι βάρβαρον ἀχὰν δεσποίνᾳ γ’ ἐξαυδάσω, τὰν ἐν θρήνοισιν μοῦσαν νέκυσι μελομέναν, τὰν ἐν μολπαῖσ Αἵδασ ὑμνεῖ δίχα παιάνων. (Euripides, Iphigenia in Tauris, choral, anapests 2:1)
- ὁρᾶθ’ ὅσοι δυσκελάδοι‐ σιν κατὰ μοῦσαν ἰόντεσ ἀείδεθ’ ὕμνοισ ἁμέτερα λέχεα καὶ γάμουσ Κύπριδοσ ἀθέμιτασ ἀνοσίουσ, ὅσον εὐσεβίᾳ κρατοῦμεν ἄδικον ἄροτον ἀνδρῶν. (Euripides, Ion, choral, antistrophe 21)
- Ὦ Νηρηὶ κόρα, παῖδα σὲ Θεσσαλίᾳ μέγα φῶσ μάντισ ὁ φοιβάδα μοῦσαν εἰδὼσ γεννάσειν Χείρων ἐξονόμαζεν, ὃσ ἥξει χθόνα λογχήρεσι σὺν Μυρμιδόνων ἀσπισταῖσ Πριάμοιο κλεινὰν γαῖαν ἐκπυρώσων, περὶ σώματι χρυσέων ὅπλων Ἡφαιστοπόνων κεκορυθμένοσ ἔνδυτ’, ἐκ θεᾶσ ματρὸσ δωρήματ’ ἔχων Θέτιδοσ, ἅ νιν ἔτικτεν. (Euripides, Iphigenia in Aulis, choral, antistrophe 13)
- εὖ λέγ]ειν πάρεστιν, ὅσ‐ τισ μὴ φθόνῳ πιαίνεται, θεοφι]λῆ φίλιππον ἄνδρ’ ἀρήϊον, τεθμ]ίου σκᾶπτρον Διὸσ ἰοπλό]κων τε μέρο[σ ἔχοντ]α Μουσᾶν· (Bacchylides, , epinicians, ode 3 15:2)
- Βοιωτὸσ ἀνὴρ τᾷδε φών[ησεν, γλυκειᾶν Ἡσίοδοσ πρόπολοσ Μουσᾶν, ὃν < ἂν > ἀθάνατοι τι[μῶσι, τούτῳ καὶ βροτῶν φήμαν ἕπ[εσθαι. (Bacchylides, , epinicians, ode 5 15:1)
- δόξαν, ὦ χρυσαλάκατοι Χάριτεσ, πεισίμβροτον δοίητ’, ἐπεὶ Μουσᾶν γε ϝιοβλεφάρων θεῖοσ προφάτασ εὔτυκοσ Φλειοῦντά τε καὶ Νεμεαίου Ζηνὸσ εὐθαλὲσ πέδον ὑμνεῖν, ὅθι μηλοδαί̈κταν θρέψεν ἁ λευκώλενοσ Ἥρα περικλειτῶν ἀέθλων πρῶτον Ἡρακλεῖ βαρύφθογγον λέοντα. (Bacchylides, , epinicians, ode 9 1:1)
- σὺν δ’ ἀλαθείᾳ βροτῶν κάλλιστον, εἴπ[ερ καὶ θάνῃ τισ, λείπεται Μουσᾶν [ ἄθυ]ρμα. (Bacchylides, , epinicians, ode 9 10:2)
- [ Ἀ[γλ]αῷ καὶ νῦν κασιγνήτασ ἀκοίτασ νασιῶτιν ἐκίνησεν λιγύφθογγον μέλισσαν, ἀχ]ειρὲσ ἵν’ ἀθάνατον Μουσᾶν ἄγαλμα ξυνὸν ἀνθρώποισιν εἰή χάρμα, τεὰν ἀρετὰν μανῦον ἐπιχθονίοισιν, ὁσσάκισ Νίκασ ἕκατι ἄνθεσι ξανθὰν ἀναδησάμενοσ κεφαλὰν κῦδοσ εὐρείαισ Ἀθάναισ θῆκασ Οἰνείδαισ τε δόξαν. (Bacchylides, , epinicians, ode 10 1:28)
