Μοῦσα?
First declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration: Mousa
Principal Part:
Μοῦσα
Μοῦσης
Structure:
Μους
(Stem)
+
α
(Ending)
Etym.: Μάω
Sense
- the Muse, the Muses
- music, song, eloquence, arts, accomplishments
Declension
First declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- πόθεν, εἰ μή ποτε παρὰ τῶν Μουσῶν κλῶνα δάφνης καθάπερ ὁ ποιμὴν ἐκεῖνος λαβών· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 3:3)
- σοὶ καὶ μεμνῆσθαι Μουσῶν ἀνόσιον. (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 3:5)
- τὴν μέν γε κιθάραν αὐτήν, ὑπερφυές τι χρῆμα εἰς κάλλος καὶ πολυτέλειαν, χρυσοῦ μὲν τοῦ ἀκηράτου πᾶσαν, σφραγῖσι δὲ καὶ λίθοις ποικίλοις κατακεκοσμημένην, Μουσῶν μεταξὺ καὶ Ἀπόλλωνος καὶ Ὀρφέως ἐντετορνευμένων· (Lucian, Adversus indoctum et libros multos ementem, (no name) 8:5)
- Ἀλλὰ ποιητὴν μὲν ἄριστον εἶναί σε, ὦ Ἡσίοδε, καὶ τοῦτο παρὰ Μουσῶν λαβεῖν μετὰ τῆς δάφνης αὐτός τε δεικνύεις ἐν οἷς ποιεῖς - ἔνθεα γὰρ καὶ σεμνὰ πάντα - καὶ ἡμεῖς πιστεύομεν οὕτως ἔχειν: (Lucian, 1:1)
- θάτερον δὲ καὶ ὃ χρησιμώτερον ἦν τῷ βίῳ παρὰ πολὺ καὶ θεῶν δωρεαῖς μᾶλλον ἐοικός, λέγω δὲ τὴν τῶν μελλόντων προαγόρευσιν, οὐδὲ τὴν ἀρχὴν ἐξαπέφηνας, ἀλλὰ τὸ μέρος τοῦτο πᾶν λήθῃ παραδέδωκας οὐδαμοῦ τῆς ποιήσεως ἢ τὸν Κάλχαντα ἢ τὸν Τήλεμον ἢ τὸν Πολύειδον ἢ καὶ Φινέα μιμησάμενος, οἳ μηδὲ παρὰ Μουσῶν τούτου τυχόντες ὅμως προεθέσπιζον καὶ οὐκ ὤκνουν χρᾶν τοῖς δεομένοις. (Lucian, 2:1)
- ἀρετᾶ[ς γε μ]ὲν οὐ μινύθει βροτῶν ἅμα ς[ώμα]τι φέγγος, ἀλλὰ Μοῦσά νιν τρ[έφει]. (Bacchylides, , epinicians, ode 3 20:1)
- Μοῦσα, τίς πρῶτος λόγων ἆρχεν δικαίων· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 15 5:2)
- ἡ γὰρ ἐν σοφοῖς τιμὰς ἔχουσα Μοῦσα συγγόνων μία πάρειμι, παῖδα τόνδ ὁρῶς οἰκτρῶς φίλον θανόνθ ὑπ ἐχθρῶν: (Euripides, Rhesus, episode, anapests 1:2)
- μοῦσα δὲ χαὕτη τοῖς δυστήνοις ἄτας κελαδεῖν ἀχορεύτους. (Euripides, The Trojan Women, choral, anapests14)
- - σιγᾶν ἄμεινον τᾀσχρά, μηδὲ μοῦσά μοι γένοιτ ἀοιδὸς ἥτις ὑμνήσει κακά. (Euripides, The Trojan Women, episode, iambic 1:25)
