Ancient Greek-English Dictionary Language

Ἡρακλεώτης

First declension Noun; Masculine Transliteration:

Principal Part: Ἡρακλεώτης Ἡρακλεώτου

Structure: Ἡρακλεωτ (Stem) + ης (Ending)

Sense

  1. an inhabitant of Heraclea

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Ποσειδώνιοσ δέ φησιν ὁ ἀπὸ τῆσ στοᾶσ ἐν τῇ τῶν ἱστοριῶν ἑνδεκάτῃ πολλούσ τινασ ἑαυτῶν οὐ δυναμένουσ προίστασθαι διὰ τὸ τῆσ διανοίασ ἀσθενὲσ ἐπιδοῦναι ἑαυτοὺσ εἰσ τὴν τῶν συνετωτέρων ὑπηρεσίαν, ὅπωσ παρ’ ἐκείνων τυγχάνοντεσ τῆσ εἰσ τὰ ἀναγκαῖα ἐπιμελείασ αὐτοὶ πάλιν ἀποδιδῶσιν ἐκείνοισ δι’ αὑτῶν ἅπερ ἂν ὦσιν ὑπηρετεῖν δυνατοί, καὶ τούτῳ τῷ τρόπῳ Μαριανδυνοὶ μὲν Ἡρακλεώταισ ὑπετάγησαν, διὰ τέλουσ ὑποσχόμενοι θητεύσειν παρέχουσιν αὐτοῖσ τὰ δέοντα, προσδιαστειλάμενοι μηδενὸσ αὐτῶν ἔσεσθαι πρᾶσιν ἔξω τῆσ Ἡρακλεωτῶν χώρασ, ἀλλ’ ἐν αὐτῇ μένειν τῇ ἰδίᾳ χώρᾳ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 81 1:26)
  • τῶν δὲ περὶ τὸν Πόντον Ἑλλήνων ἐνίοισ, ὥσπερ Ἡρακλεώταισ, ἔμπαλιν ὁ τῆσ μέσησ πρῶτοσ. (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 1, 3:1)
  • Βοιωτούσ τε γὰρ Ἡρακλεώταισ καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν καὶ Ἀχαιοὺσ Λακεδαιμονίοισ διακόσια ἐκέλευσεν ἐκτῖσαι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 16 14:2)
  • τότε οὖν ἠμύνοντο ὡσ περὶ πόλεωσ οὐδέν τι Ἡρακλεώταισ μᾶλλον ἢ καὶ αὑτοῖσ προσηκούσησ. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 20 14:4)

Related

Source: Ancient Greek entries from Wiktionary

Find this word at Wiktionary

SEARCH

MENU NAVIGATION