- τῶν δ’ ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ Καλλίασ ἐν Πεδήταισ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 79 1:1)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 79 1:1)
- ἀπὸ Ῥηγίου δὲ εἷσ ἀπορρήγνυσι ταῦροσ, καὶ ταχέωσ εἰσ τὴν θάλασσαν ἐμπεσὼν καὶ διανηξάμενοσ <εἰσ> Σικελίαν, καὶ τὴν πλησίον χώραν διελθὼν τὴν ἀπ’ ἐκείνου κληθεῖσαν Ἰταλίαν Τυρρηνοὶ γὰρ ἰταλὸν τὸν ταῦρον ἐκάλεσαν, ἦλθεν εἰσ πεδίον Ἔρυκοσ, ὃσ ἐβασίλευεν Ἐλύμων. (Apollodorus, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:15)
(아폴로도로스, Library and Epitome, book 2, chapter 5 10:15)
- τὸν μὲν πρότερον Ἐλύμων, οὕσ φησιν ὑπ’ Οἰνώτρων ἐξαναστῆναι, τὸν δὲ μετὰ τοῦτον ἔτει πέμπτῳ γενόμενον Αὐσόνων Ιἄπυγασ φευγόντων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 5:2)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 5:2)
- ὡσ δὲ Φίλιστοσ ὁ Συρακούσιοσ ἔγραψε, χρόνοσ μὲν τῆσ διαβάσεωσ ἦν ἔτοσ ὀγδοηκοστὸν πρὸ τοῦ Τρωικοῦ πολέμου, ἔθνοσ δὲ τὸ διακομισθὲν ἐξ Ἰταλίασ οὔτε Σικελῶν οὔτε Αὐσόνων οὔτ’ Ἐλύμων, ἀλλὰ Λιγύων, ἄγοντοσ αὐτοὺσ Σικελοῦ· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 6:1)
(디오니시오스, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 22 6:1)
- πόλιν αὐτοὶ μὲν ἐκπίπτουσιν ὑπὸ Ἐλύμων καὶ Φοινίκων πολέμῳ πιεσθέντεσ, τὰσ νήσουσ δὲ ἔσχον ἐρήμουσ ἔτι ἢ ἀναστήσαντεσ τοὺσ ἐνοικοῦντασ, ἃσ καὶ κατὰ τὰ τὰ ἔπη τὰ Ὁμήρεια Αἰόλου καὶ ἐσ ἡμᾶσ ἔτι ὀνομάζουσι. (Pausanias, Description of Greece, , chapter 11 6:1)
(파우사니아스, Description of Greece, , chapter 11 6:1)