Ἀργεῖος
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ἀργεῖος
Ἀργείου
Structure:
Ἀργει
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Argos; an Argive
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- καὶ ταῦτα παρακαλέσαντεσ τὰσ Μούσασ συνῳδοὺσ ἐν ἀρχῇ τῶν ἐπῶν, ὑφ’ ὧν δὴ ἔνθεοι γενόμενοι, ὡσ τὸ εἰκόσ, ᾅδουσιν ὡσ ὁ μὲν Κρόνοσ ἐπειδὴ τάχιστα ἐξέτεμε τὸν πατέρα τὸν Οὐρανόν, ἐβασίλευσέν τε ἐν αὐτῷ καὶ τὰ τέκνα κατήσθιεν ὥσπερ ὁ Ἀργεῖοσ Θυέστησ ὕστερον· (Lucian, De sacrificiis, (no name) 5:2)
- μετὰ δὲ νειμάμενοι κατὰ ἔθνη σέβουσι καὶ πολίτασ αὐτῶν ἀποφαίνουσιν, ὁ μὲν Δελφὸσ τὸν Ἀπόλλω καὶ ὁ Δήλιοσ, ὁ δὲ Ἀθηναῖοσ τὴν Ἀθηνᾶν ‐ μαρτυρεῖται γοῦν τὴν οἰκειότητα τῷ ὀνόματι ‐ καὶ τὴν Ἥραν ὁ Ἀργεῖοσ καὶ ὁ Μυγδόνιοσ τὴν Ῥέαν καὶ τὴν Ἀφροδίτην ὁ Πάφιοσ. (Lucian, De sacrificiis, (no name) 10:4)
- [ἐκ τᾶ]σ μὲν γένοσ ἔπλε[το καρτε]ρόχειρ Ἀργεῖοσ [ ] λέοντοσ θυμὸ[ν ἔχων], ὁπότε χρεῖ[όσ τι συμ]βολοῖ μάχασ, ποσσί[ν τ’ ἐλα]φρό[σ, π]ατρίων τ’ οὐκ [ἀπόκλαροσ κ]αλῶν, τόσα Παν[θείδᾳ κλυτό]το‐ ξοσ Ἀπό[λλων ὤπασε]ν, ἀμφί τ’ ἰατορίᾳ ξείνων τε φιλάνορι τιμᾷ· (Bacchylides, , epinicians, ode 1 12:1)
- λόχοισ δ’ ἐνεστὼσ ὥσπερ Ἀργεῖοσ γεγὼσ ἤμυνε χώρᾳ, χὡπότ’ εὖ πράσσοι πόλισ, ἔχαιρε, λυπρῶσ δ’ ἔφερεν, εἴ τι δυστυχοῖ. (Euripides, Suppliants, episode 1:5)
- καὶ Ἀριστόδημοσ ὁ Ἀργεῖοσ εἰσ ὑπερῷον οἴκημα θύραν ἔχον ἐπιρρακτήν, ἧσ ἐπάνω τιθεὶσ τὸ κλινίδιον ἐκάθευδε μετὰ τῆσ ἑταίρασ· (Plutarch, Ad principem ineruditum, chapter, section 4 11:1)
