Ἀλβανός
Second declension Noun; Masculine
Transliteration:
Principal Part:
Ἀλβανός
Ἀλβανοῦ
Structure:
Ἀλβαν
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- an inhabitant of Alba
Declension
Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- τῶν δ’ οἴνων χαριέστατοσ ὁ κατὰ τὴν Ἰταλίαν Ἀλβανὸσ καὶ ὁ Φαλερνίτησ. (Athenaeus, The Deipnosophists, book 1, chapter 59 4:1)
- αἴτιοσ δὲ τοῦ διαστῆναι τὰσ πόλεισ καὶ λῦσαι τὸ συγγενὲσ ἀνὴρ Ἀλβανὸσ ἐγένετο Κλοίλιοσ ὄνομα τῆσ μεγίστησ ἀρχῆσ ἀξιωθείσ, ὃσ ἀχθόμενοσ ἐπὶ τοῖσ Ῥωμαίων ἀγαθοῖσ καὶ κατέχειν τὸν φθόνον οὐ δυνά‐ μενοσ φύσει τε αὐθάδησ καὶ ὑπομαργότεροσ ὢν ἐκ‐ πολεμῶσαι τὰσ πόλεισ ἔγνω πρὸσ ἀλλήλασ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 2 2:2)
- ἤρχετο δ’ ὁ Ἀλβανὸσ πρότεροσ τοιάδε λέγων· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 7 2:1)
- ὁ μὲν οὖν Ἀλβανὸσ τοιαῦτα προίσχετο δίκαια· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 10 3:3)
- Ὁρατίῳ γάρ τινι Ῥωμαίῳ καὶ Κορατίῳ τὸ γένοσ Ἀλβανῷ κατὰ τὸν αὐτὸν χρόνον ἐνεγγύησε θυγατέρασ διδύμουσ Σικίνιοσ Ἀλβανόσ. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 3, chapter 13 6:1)
- αλβανοσ ετ ηιβεροσ αμιξισσιμοσ ηαβυιτ, θυοδ ρεγεσ εορυμ λαργιτιονιβυσ προσεξυτυσ εστ, ξυμ αδ ιλλυμ ϝενιρε ξοντεμπσισσεντ. (Unknown, Scriptores Historiae Augustae, Vol 1, de vita hadriani, chapter 21 13:1)
