Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 15 4:

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 15 4:)

"πάνυ ῥᾴδιόν ἐστι τὸ λειπόμενον· "λείπεται δὲ τὸ πρακτικὸν ὅσασ ἡδονὰσ ἔχει διελθεῖν. αὐτοὶ δὲ δήπου λέγουσιν ὡσ τὸ εὖ ποιεῖν ἣδιόν ἐστι τοῦ εὖ πάσχειν εὖ δὲ ποιεῖν ἔστι μὲν ἀμέλει καὶ διὰ λόγων, τὸ δὲ πλεῖστον ἐν πράξει καὶ μέγιστον; "ὡσ τοὔνομα τῆσ εὐεργεσίασ ὑφηγεῖται καὶ μαρτυροῦσιν αὐτοί. μικρῷ γὰρ ἔμπροσθεν ἠκούομεν, ἔφη, τούτου λέγοντοσ, οἱάσ φωνὰσ ἀφῆκεν Ἐπίκουροσ, οἱᾶ δὲ γράμματα τοῖσ φίλοισ ἔπεμψεν, ὑμνῶν καὶ μεγαλύνων Μητρόδωρον, ὡσ ’εὖ τε καὶ νεανικῶσ ἐξ ἄστεωσ ἅλαδε κατέβη Μιθρῇ τῷ Σύρῳ βοηθήσων’ καὶ ταῦτα, πράξαντοσ οὐδὲν τότε τοῦ Μητροδώρου. "τίνασ οὖν οἰόμεθα καὶ πηλίκασ ἡδονὰσ εἶναι τὰσ Πλάτωνοσ, ὁπηνίκα Δίων ὁρμήσασ ἀπ’ αὐτοῦ κατέλυσε Διονύσιον καὶ Σικελίαν ἠλευθέρωσε; "τίνασ δ’ Ἀριστοτέλουσ, ὅτε τὴν πατρίδα κειμένην ἐν ἐδάφει πάλιν ἀνέστησε καὶ κατήγαγε τοὺσ πολίτασ; "τίνασ δὲ Θεοφράστου καὶ Φανίου τοὺσ τῆσ πατρίδοσ ἐκκοψάντων τυράννουσ; "ἰδίᾳ μὲν γὰρ ὅσοισ ἐβοήθησαν ἀνδράσιν, οὐ πυροὺσ διαπέμποντεσ οὐδ’ ἀλφίτων μέδιμνον, ὡσ Ἐπίκουροσ ἐνίοισ ἔπεμψεν, ἀλλὰ φεύγοντασ διαπραξάμενοι κατελθεῖν καὶ δεδεμένουσ λυθῆναι καὶ τέκνα καὶ γυναῖκασ ἐστερημένουσ ἀπολαβεῖν, τί ἂν λέγοι τισ ὑμῖν ἀκριβῶσ εἰδόσιν; "ἀλλὰ τὴν ἀτοπίαν οὐδὲ βουλόμενον ἔστι τἀνθρώπου παρελθεῖν, τὰσ μὲν Θεμιστοκλέουσ καὶ Μιλτιάδου πράξεισ ὑπὸ πόδασ τιθεμένου καὶ κατευτελίζοντοσ, ὑπὲρ ἑαυτοῦ δὲ ταυτὶ τοῖσ φίλοισ γράφοντοσ δαιμονίωσ τε καὶ μεγαλοπρεπῶσ ἐπεμελήθητε ἡμῶν τὰ περὶ τὴν τοῦ σίτου κομιδὴν καὶ οὐρανομήκη σημεῖα ἐνδέδειχθε τῆσ πρὸσ ἐμὲ εὐνοίασ. "ὥστ’, εἴ τισ ἐξεῖλε τὸ σιτάριον ἐκ τῆσ ἐπιστολῆσ τοῦ φιλοσόφου, δόξαν ἂν παραστῆσαι τὰ ῥήματα τῆσ χάριτοσ, ὡσ ὑπὲρ τῆσ Ἑλλάδοσ ὅλησ ἢ τοῦ δήμου τῶν Ἀθηναίων ἐλευθερωθέντοσ ἢ σωθέντοσ γραφομένησ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION