Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 17

(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 17)

"καὶ τὸ ὅλον οἱ ἄνθρωποι τῆσ ἡδονῆσ τὸ μέγεθοσ, καθάπερ κέντρῳ καὶ διαστήματι, τῇ γαστρὶ περιγράφουσι· "λαμπρᾶσ δὲ καὶ βασιλικῆσ καὶ φρόνημα ποιούσησ μέγα καὶ φῶσ καὶ γαλήνην ἀληθῶσ εἰσ ἅπαντασ ἀναχεομένην χαρᾶσ οὐκ ἔστι μετασχεῖν βίον ἀνέξοδον καὶ ἀπολίτευτον καὶ ἀφιλάνθρωπον καὶ ἀνενθουσίαστον εἰσ τιμὴν καὶ χάριν ἀνελομένουσ. "οὐ γάρ τι φαῦλον ἡ ψυχὴ καὶ μικρὸν οὐδ’ ἀγεννέσ ἐστιν οὐδ’ ὥσπερ οἱ πολύποδεσ ἄχρι τῶν ἐδωδίμων ἐκτείνει τὰσ ἐπιθυμίασ, ἀλλὰ ταύτην μὲν ὀξύτατοσ ἀποκόπτει κόροσ ἀκαρὲσ ὡρ́ασ μόριον ἀκμάσασαν, τῶν δὲ πρὸσ τὸ καλὸν ὁρμῶν καὶ τὴν ἐπὶ τῷ καλῷ τιμὴν καὶ χάριν οὐκ ἔστιν αὐτῶν μέτρον ὁ τοῦ βίου χρόνοσ, ἀλλὰ τοῦ παντὸσ αἰῶνοσ ἐπιδραττόμενον τὸ φιλότιμον καὶ φιλάνθρωπον ἐξαμιλλᾶται ταῖσ πράξεσι καὶ ταῖσ χάρισιν ἡδονὰσ ἀμηχάνουσ ἐχούσαισ, ἃσ οὐδὲ φεύγοντεσ οἱ χρηστοὶ διαφεύγειν δύνανται, πανταχόθεν αὐτοῖσ ἀπαντώσασ καὶ περιεχομένασ, ὅταν εὐφραίνωσι πολλοὺσ εὐεργετοῦντεσ· "ἐρχόμενον δ’ ἀνὰ ἄστυ θεὸν ὣσ εἰσορόωσιν. "ὁ γὰρ οὕτω διαθεὶσ ἑτέρουσ, ὥστε καὶ χαίρειν καὶ γάνυσθαι καὶ ποθεῖν ἅψασθαι καὶ προσαγορεῦσαι, δῆλόσ ἐστι καὶ τυφλῷ μεγάλασ ἔχων ἐν ἑαυτῷ καὶ καρπούμενοσ ἡδονάσ, ὅθεν οὐδὲ κάμνουσιν ὠφελοῦντεσ οὐδ’ ἀπαγορεύουσιν, ἀλλὰ τοιαύτασ αὐτῶν ἀκούομεν φωνάσ πολλοῦ σε θνητοῖσ ἄξιον τίκτει πατήρ καί μήποτέ γε παυσώμεσθα δρῶντεσ εὖ βροτούσ καὶ τί δεῖ περὶ τῶν ἄκρωσ ἀγαθῶν λέγειν; "εἰ γάρ τινι τῶν μέσωσ φαύλων μέλλοντι θνήσκειν ὁ κύριοσ, ἤτοι θεὸσ ἢ βασιλεύσ, ὡρ́αν ἐπιδοίη· "μίαν, ὥστε χρησάμενον αὐτῇ πρόσ τινα καλὴν πρᾶξιν ἢ πρὸσ ἀπόλαυσιν εὐθὺσ τελευτᾶν, τίσ ἂν ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ βούλοιτο μᾶλλον Λαΐδι συγγενέσθαι καὶ πιεῖν οἶνον Ἀριούσιον, ἢ κτείνασ Ἀρχίαν ἐλευθερῶσαι τὰσ Θήβασ; "ἐγὼ μὲν οὐδένα νομίζω. "καὶ γὰρ τῶν μονομάχων ὁρῶ τοὺσ μὴ παντάπασι θηριώδεισ ἀλλ’ Ἕλληνασ, ὅταν εἰσιέναι μέλλωσι, προκειμένων πολλῶν ἐδεσμάτων καὶ πολυτελῶν, ἥδιον τὰ γύναια τοῖσ φίλοισ ἐν τῷ χρόνῳ τούτῳ παρακατατιθεμένουσ καὶ τοὺσ οἰκέτασ ἐλευθεροῦντασ ἢ τῇ γαστρὶ χαριζομένουσ. "ἀλλὰ καί, εἴ τι μέγα περὶ τὰσ τοῦ σώματοσ ἡδονάσ, κοινόν ἐστι δήπου τοῦτο τοῖσ πρακτικοῖσ πράγμασι· "καὶ γὰρ σῖτον ἔδουσιν καὶ πίνουσιν αἴθοπα οἶνον καὶ μετὰ φίλων ἑστιῶνται, πολὺ γ’ οἶμαι προθυμότερον ἀπὸ τῶν ἀγώνων καὶ τῶν ἔργων, ὡσ Ἀλέξανδροσ καὶ Ἀγησίλαοσ καὶ νὴ Δία Φωκίων καὶ Ἐπαμεινώνδασ, ἢ καθάπερ οὗτοι πρὸσ πῦρ ἀλειψάμενοι καὶ τοῖσ φορείοισ ἀτρέμα διασεισθέντεσ· "ἀλλὰ καταφρονοῦσι τούτων ἐν ἐκείναισ ταῖσ μείζοσιν ὄντεσ. "τί γὰρ ἂν λέγοι τισ Ἐπαμεινώνδαν, οὐκ ἐθελήσαντα δειπνεῖν, ὡσ ἑώρα πολυτελέστερον τῆσ οὐσίασ τὸ δεῖπνον, ἀλλ’ εἰπόντα πρὸσ τὸν φίλον ἐγώ σ’ ᾤμην θύειν οὐχ ὑβρίζειν; "ὅπου καὶ Ἀλέξανδροσ ἀπεώσατο τῆσ Ἄδασ τοὺσ μαγείρουσ, αὐτὸσ εἰπὼν ἔχειν ἀμείνονασ ὀψοποιούσ, πρὸσ μὲν ἄριστον τὴν νυκτοπορίαν πρὸσ δὲ δεῖπνον τὴν ὀλιγαριστίαν· "Φιλόξενον δὲ γράψαντα περὶ παίδων καλῶν, εἰ πρίηται, μικρὸν ἐδέησε τῆσ ἐπιτροπῆσ; "ἀποστῆσαι· "καίτοι τίνι μᾶλλον ἐξῆν; "ἀλλ’, ὥσπερ φησὶν Ἱπποκράτησ, δυεῖν πόνων τὸν ἥττονα ὑπὸ τοῦ μείζονοσ ἀμαυροῦσθαι, καὶ τῶν ἡδονῶν τὰσ σωματικὰσ αἱ πρακτικαὶ καὶ φιλότιμοι τῷ χαίροντι τῆσ ψυχῆσ δι’ ὑπερβολὴν καὶ μέγεθοσ ἐναφανίζουσι καὶ κατασβεννύουσιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION