Plutarch, Mulierum virtutes, Πύθεω Γυνὴ 2:

(플루타르코스, Mulierum virtutes, Πύθεω Γυνὴ 2:)

τὸν Πύθην ἐγίγνωσκεν ἡδόμενον ὄψοισ καὶ βρώμασι. ποιηθέντων δὲ πάντων, ὁ μὲν Πύθησ ἧκεν ἀπὸ τῆσ ξένησ· ἐτύγχανε γὰρ ἀποδημῶν· ἡ δὲ γυνὴ δεῖπνον αἰτοῦντι παρέθηκε χρυσῆν τράπεζαν οὐδὲν ἐδώδιμον ἔχουσαν ἀλλὰ πάντα χρυσᾶ. τὸ μὲν οὖν. πρῶτον ἔχαιρε Πύθησ τοῖσ μιμήμασιν, ἐμπλησθεὶσ δὲ τῆσ ὄψεωσ ᾔτει φαγεῖν ἡ δὲ χρυσοῦν ὅ τι τύχοι ποθήσασ προσέφερε. "ἄλλου δ’ οὐδενὸσ εὐπορίαν πεποίηκασ ἡμῖν· "καὶ γὰρ ἐμπειρία καὶ τέχνη πᾶσα φροῦδοσ, γεωργεῖ δ’ οὐδείσ, ἀλλὰ τὰ σπειρόμενα α καὶ φυτευόμενα καὶ τρέφοντα τῆσ γῆσ ὀπίσω καταλιπόντεσ ὀρύττομεν ἄχρηστα καὶ ζητοῦμεν, ἀποκναίοντεσ αὑτοὺσ καὶ τοὺσ πολίτασ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION